ေျပာင္းလဲသင့္ေသာ ဥပေဒ (အခ်ိဳ႕)
ကၽြန္မတုိ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံက လြတ္လပ္ေသာဒီမိုကေရစီကုိ တတ္ညီလက္ညီ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတယ္ဆုိေပမယ့္ တကယ့္သက္ဆုိင္သူေတြက တကယ္ျပဳျပင္သင့္တဲ့အခ်က္ (ဥပေဒေတြ) ကုိမျပဳျပင္ဘဲရွိေနၾကေသးတယ္။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ ေျပာငး္လဲသင့္ေၾကာင္းသာေျပာႏုိင္ၾကတာပါ။
တကယ္ေတာ့ဥပေဒဆုိတာက ျပည္သူေတြကေျပာင္းလဲေပးလို႕မွမရတာ။ ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္းကုိသာ ေျပာႏုိင္ၾက ဆႏၵျပၾကနဲ႕ ဒါေတြပဲတတ္ႏုိုင္ၾကတာပါ။ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာ
ေတြက ဒါအဓိက မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ဥပေဒအေၾကာင္းပါ။ တကယ္ေတာ့ တရားမွ်တမႈ
ရွိေစဖို႕အတြက္ ဥပေဒဆုိတာရွိခဲ့တာပါ။
ဒါေၾကာင့္ဥပေဒဆုိတာတရားမွ်တမႈအတြက္ျဖစ္တယ္လို႕ ကၽြန္မေတာ့ ခံယူထားတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကုိေရးဖို႕ အရင္တုန္းကေတာ့ စိတ္ကူးမရွိခဲ့ပါဘူ။
ဒါေပမယ့္ ဒီလိုဥပေဒနဲ႕ ပက္သက္ျပီးေတာ့ ၾကံဳရဆံုရမ်ားလာတဲ့အခါ ဒီစာကိုေရးခ်င္စိတ္ကေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္လာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီပို႕စ္ကို ေရးမယ္လို႕ဆံဳးျဖတ္လိုက္တာပါ။
ကၽြန္မကဥပေဒေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္လဲမဟုတ္ပါဘူး။။အရင္တုန္းက ဥပေဒဆုိတာကုိလည္း စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။သိသင့္သေလာက္ပဲ သိခဲ့ပါတယ္။
အရင္ဆံုးကၽြန္မကိုယ္ေတြ႕ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မက မြန္ျပည္နယ္ကပါ ။ တစ္ေန႕ကၽြန္မတို႕အလုပ္မွာ ျပင္သစ္ကကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦး ကၽြန္မတုိ႕ဆီ အလုပ္ကိစၥနဲ႕တစ္ခုနဲ႕လာပါတယ္။
အလုပ္ကိစၥျပီးေတာ့ ျပင္သစ္ကိုယ္စားလွယ္ကို
ကၽြန္မရယ္ ကၽြန္မရဲ႕ဆရာျဖစ္သူရယ္ ေနာက္ကၽြန္မမိတ္ေဆြတစ္ဦးရယ္ ကိ်ဳက္ထီးရိုးဘုရားလုိက္ပို႕ေပးၾကတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံကိုေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ကၽြန္မတို႕ႏုိင္ငံရဲ႕တန္ခိုးၾကီးဘုရားေတြကုိ ေတြ႕ေစခ်င္လို႔ေလ။
အဲကၽြန္မတို႕ကား မြန္ျပည္နယ္ ကုိသြားေနတုန္းေပါ့ ရန္ကုန္ က်ိဳက္ထုိ ဟုိင္းေ၀းလမ္းၾကီးမွာ ကၽြန္မတုိ႕အေရွ႕ကကားေလးနဲ႕ ဆုိင္ကယ္ေလးတစ္စီး ၀င္တုိက္ၾကတယ္ေပါ့။
ျပင္သစ္ကကုိယ္စားလွယ္ကေတာ့“ အုိး အက္ဆီးဒင့္ဆုိျပီး စိတ္၀င္တစားေျပာေတာ့ ကၽြန္မတုိ႕လည္းကားရပ္ျပီး ၾကည္႕လိုက္ပါတယ္။
တိုက္မိတဲ့ကားကေတာ့ဘာမွျဖစ္မသြားပါဘူး။
ကားေရွ႕ေဘာနက္ေတာ့ ပဲ့သြားတယ္။ဆုိင္ကယ္ေပၚကေကာင္ေလးကေတာ့ ဆုိင္ကယ္ေပၚကလြင့္ျပီးကတၱရာလမ္းေပၚကုိလြင့္
က်သြားတယ္။ ဒီေတာ့ေကာင္ေလးကျပန္မထႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းကကြဲသြားတယ္ထင္တယ္။
ေသြးေတြကလဲထြက္လို႕။ အဲမွာကၽြန္မတို႕ကားလဲရပ္ျပီး ဆင္းၾကည္႕ၾကတယ္ေပါ့။
အဲမွာကၽြန္မေတြ႕ရတာပဲ ။ တကယ္ဆိုေခါငး္ကြဲျပီး ေသြးထြက္ေနတယ္လို႕ ထင္ရတဲ့(ကၽြန္မအထင္) ေကာင္ေလးကို အရင္ဆံဳးနီးရာကားေပၚတင္ ျပီးေတာ့ အျမန္ဆံုးနီးရာေဆး ရံုဒ ါမွမဟုတ္ နီးစပ္ရာေဆးခန္းကို အျမန္ဆံုးပုိ႕ၾကေပါ့။
အခုေတာ့ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ေကာင္ေလးကိုပဲ ၀ိုငး္ၾကည္႕ၾကျပီး ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲမသိဘူးေနာ္။ သနားပါတယ္လို႕ ဆိုတာေလာက္ပဲေျပာျပီး ဒီအတိုငး္ရပ္ၾကည္႕ေနၾကတယ္။
ဒါနဲ႕ကၽြန္မလည္း အယ္ေကာင္ေလးကုိေဆးရံုတင္ဖုိ႕လုပ္ၾကေလဆုိျပီး ေလာေဆာ္ေတာ့ ေဘးကလူေတြက ကၽြန္မကို အထူးအဆန္းသတၱ၀ါတစ္ေကာင္လုိ ၀ိုင္းၾကည္႕တာခံရတယ္။
ရူးေနတာလားတဲ့ အလကားေနအမႈပတ္ခ်င္ေနတယ္ နင့္ဘုိးေအေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေတြမသိဘူးလားတဲ့။ ေတာ္ၾကာ ေနရင္းထိုင္ရင္းေထာင္ထဲမွာစံျမန္းေနရမယ္တဲ့။
ဒါနဲ႕ကၽြန္မလည္းေမးၾကည္႕တယ္ ေကာင္ေလးကိုဒီအတုိငး္ပဲထားထားမွာလားေပါ့။
အငး္ဟုတ္တယ္ေလ ရဲေတြလာတဲ့အထိေစာင့္ရမွာတဲ့။
အဲဒါနဲ႕ ျပင္သစ္ကဧည္႕သည္က လူနာကိုေဆးရံုပို႕ဖို႕လုပ္ခိုင္းေတာ့တာပဲ ။
လူနာအသက္မွီေအာင္ေဆးရံုပို႕ပါေတာ့တဲ့။ ေလာေဆာ္ေနတယ္ေပါ့။
( သူတို႕ဆီမွာေတာ့ ဒီလိုအက္ဆီးဒင့္ေတြၾကံဳရင္ လူနာကိုခ်က္ခ်င္း ေဆးရံုပုိ႕တာလား မပို႕တာလားဆုိတာေတာ့ ကၽြန္မလဲမသိပါဘူး)
ကၽြန္မတုိ႕စကာေျပာေနတုန္း ရဲေတြေရာက္လာပါတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ပံုကိုေမး ျပီးေတာ့ဓါတ္ပံုေတြ
ရိုက္နဲ႕ ကၽြန္မအထင္ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာတယ္။
ေကာင္ေလးေတာ့ ေသြးထြက္လြန္တာနဲ႕ေသေတာ့မွာပဲေပါ့ လို႕ ကၽြန္မေတြးမိတယ္။ ဒါနဲ႕ကၽြန္မလဲမေနႏုိင္လို႕ ရဲေတြကိုေမးမိတယ္။ ေကာင္ေလးကိုေဆးရံုမတင္ေသးဘူးလားေပါ့ ။
စစ္လို႕မွမျပီးေသးတာ
ဘယ္လိုပုိ႕မွာလဲတဲ့။ဒီေလာက္စစ္ေနတာမျပီးေသးဘူးလားလုိ႕ ကၽြန္မေမးေတာ့ ကၽြန္မကိုဘာလာရႈပ္တာလဲဆုိတဲ့ အၾကည္႕နဲ႕ၾကည္႕ၾကတယ္။
စစ္စရာရွိတာ စစ္ေပါ့ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လူနာကိုေတာ့ေဆးရံုအရင္ပိုိ႕သင့္တာေပါ့။ အခုေတာ့စစ္ေနတာတဲ့။ ဘာစစ္တာလဲ ။
လဲေနတဲ့လူနာဆီက (ေသလားရွင္လားမသိတဲ့) သူဆီကဘာေတြမ်ားစစ္ခ်င္ေနတာလဲ။
အခိ်န္ေနာက္က်ျပီး ေသြးလြန္ျပီး တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာကိုေရာ မစဥ္းစားမိၾကဘူးလား။
ဒါနဲ႕ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားပါတယ္။
ကၽြန္မတုိ႕ကားလည္း ခဏၾကာေတာ့ ျပန္ထြက္လာရတယ္။ ျပင္သစ္ကဧည္႕သည္က ဘာေျပာသလဲဆိုရင္ အုိးတကယ္ဆုိးတဲ့ရဲေတြပဲတဲ့။
အဲဒီလူနာ ကၽြန္ေတာ္ေလာင္းရဲတယ္ ။သူအသက္မရွင္ႏုိင္ဘူး ေသမွာပဲတဲ့။ ဒါနဲ႕ကၽြန္မတို႕လဲစိတ္မတင္မက်နဲ႕ဘုရားကုိထြက္လာခဲ့ရတယ္။
ဘုရားကိုေရာက္ေတာ့ စိတ္ကမေက်နပ္ပဲ ေဆးရံုကိုဖုန္းဆက္ေမးၾကည္႕တယ္။ လူနာကေသြးလြန္ျပီးဆံုးသြားတယ္တဲ့။ ကၽြန္မေတာ္ေတာ္ေလး
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။
တကယ္လို႕ေဆးရံုကုိပုိ႕မွီမယ္္္္ဆိုရင္ ဒီေကာင္ေလးမေသႏုိင္ေလာက္ဘူးေပါ့။ ဒါကကၽြန္မၾကံဳရတာေတြကို အသိမိတ္ေဆြေတြကိုေျပာျပေတာ့
သူတုိ႕ကနင္ေတြ႕တာအေသးအမႊားေတြပါဟာ ဒီကရဲကေတြက အဲလိုပဲတဲ့။
ဒီလိုကအျမဲတမ္းပဲ
ၾကံဳရတယ္တဲ့။ တခါကဆုိ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးတုိက္မိၾကတယ္တဲ့။ အဲဒါ ခရီးသြားေတြက ေဆးရံုပုိ႕လိုက္ၾကတယ္တဲ့ ။
ခဏၾကာေတာ့ရဲေတြေရာက္လာျပီး ဘယ္သူေတြပို႕လိုက္တာလဲတဲ့။
ဒါကေသမႈေသခင္း ရဲေတြမစစ္ေဆးရေသးပဲ ဘယ္သူပုိ႕လုိက္တာလဲဆိုျပီး ေဆးရံုကိုပို႕လုိက္တဲ့သူကုိ ရန္ရွာျပီး အမႈေတာင္ဖြင့္လိုုက္ေသးတယ္တယ္ဆုိပဲ။
ဒီလိုေတြၾကံဳရဖန္မ်ားလာေတာ့ ျပည္သူေတြက အဲလိုအက္ဆီးဒင့္ေတြဆုိ ဘယ္ေလာက္ပဲၾကံဳၾကံဳ ေ၀းေ၀းကေရွာင္ ေ၀ါင္ေ၀ါင္ကေရွးၾကတယ္တဲ့ ။
အဲလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကံဳရေတာ့ ေနာက္ပိုင္းအဲ လို အက္ဆီးဒင့္ ေတြနဲ႕ၾကံဳၾကရင္ ၾကည္႕ေတာင္မၾကည္႕ၾကေတာ့ဘူးတဲ့။
အဲလိုပဲ မေသသင့္တဲ့သူေတြေသသြားၾကတာေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္တဲ့ ။ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္ ။
ဒါကၽြန္မတို႕ႏုိင္ငံက ဥပေဒတဲ့လား။ ဒီလုိေခတ္ၾကီးမွာ ဒီလို ဥပေဒေတြ ရွိေနေသးတယ္ေပါ့။
ေျပာလိုက္ရင္သူတုိ႕ပါးစပ္က ဥပေဒ ဥပေဒနဲ႕ ဘာဥပေဒလဲ ။
ကၽြန္မေျပာခ်င္တာက ဒါေတြက မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဘူး ။ မျဖစ္သင့္ေတာ့တာမဟုတ္ပါဘူး။
ျဖစ္ကိုမျဖစ္သင့္တာပါ။
ကိုယ့္ေသြးသားမဟုတ္လုိ႕ ရက္စက္ၾကတာလား။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ေတြပဲ။
တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ ျဖစ္သင့္တာေတြကိုပဲ စဥ္းစားေပးၾကဖို႕သင့္ပါတယ္။
ကၽြန္မအထင္
ကၽြန္မလုိခံစားရတဲ့သူေတြ ရွိၾကလိမ့္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဒီလို ဥပေဒေတြကုိ ျပင္သင့္ပါတယ္လို႕ေတာ့ကၽြန္မထင္မိတယ္ ။ဒီစာကုိမေရးခင္ အသိတစ္ေယာက္နဲ႕ ေျပာျပျပီး စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ ေရးျဖစ္ေအာင္ေရးလုိက္ပါတဲ့။
ျပည္သူေတြခံစားေနရတာကုိ္ တစ္ပိုင္းတစ္စေျပာလုိက္ရတယ္္ဆိုရင္
ေရးရက်ိဳးနပ္ပါျပီး။
တကယ္ခံစားျပီးေရးသားထားတာပါ။
ပို႕စ္ေရးတဲ့အေတြ႕အၾကံဳလဲ သိပ္မရွိေတာ့ ဖတ္ရတာအဆင္မေျပမ်ားျဖစ္ေနရင္ ခြင့္လႊတ္ျပီးဖတ္ေပးၾကဖို႕ ေတာင္းဆို္ပါတယ္။
တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ ဗဟုသုတေတြရေအာင္ ၾကိဳးစားျပီးတင္ျပပါအံုးမယ္။
အားေပးမႈကိုေက်းဇူးတင္လွ်က္
အနီေရာင္