ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ဆိုရင္ ခ်စ္သူ လာရာ လမ္းကို ခ်စ္သူ မလာေသးလို႔ ေမွ်ာ္ေငးၾကိဳေဆြး ေနရတာမ်ိဳး ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႕ျပီးလို႔ ခ်စ္သူျပန္ျပီဆိုရင္ ခ်စ္သူ ျပန္ရာလမ္းကို ေၾကကြဲ လြမ္းဆြတ္ျပီး က်န္မေနခဲ႔ခ်င္ပါ။
ခ်စ္သူကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ ေစာင္႔ဆိုင္းေနမယ္ ဆိုတာ သူသိလို႔ ေရွ႔ကို ၾကိဳေတြး ေလာေနရမဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳး ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာက်န္ခဲ႔လို႔ သူ စိတ္ေျဖာင္႔ပဲ စိတ္တထင္႔ထင္႔နဲ႔ သြားေနရမဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳး ၊ ကၽြန္ေတာ္ မလိုလားပါ။
ဒါေၾကာင္႔....
ကၽြန္ေတာ္႕ ခ်စ္သူကို ရင္ကြဲေအာင္ ခ်စ္ေနပါေစ ၊ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕အာရံုမွာ အေႏွာင္႔အယွက္ ျဖစ္ေစမဲ႔ ကိစၥအရာေတြ ကၽြန္ေတာ္ ေရွာင္ရွားပါတယ္။ ဒါကို သူက ကၽြန္ေတာ္႔႔ကို ဂရုမစိုက္ဘူး။ သူ႕ကို လ်စ္လ်ဴရႈတယ္လို႔ ေျပာလာရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ရင္ဖြင္႔ ျပမွာမဟုတ္ပါ။
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္႕က ပိုဂရုစိုက္ျပီး ခ်စ္ေနတာကို ပိုခံစားရမွာ စိုးလို႔ပါ။ သူ စိတ္ဆိုးတယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ျငိမ္ခံေနမွာ ျဖစ္သလို သူ မခ်စ္ေတာ႔ဘူးဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ေႏွာင္႔ယွက္ေပးမွာ မဟုတ္ပါ။ သူ မုန္းသြားတယ္ ၊ ဆိုရင္ေတာင္မွ သူ မသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ကြဲေၾက ခံစားမွာပါပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုတာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေျပာတတ္ခဲ႔ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတတ္တာကေတာ႔ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ ခ်စ္ျခင္း မို႔လို႔ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ႔ ေျပာၾကတယ္။ မင္းရဲ႕ အခ်စ္က ရယူပိုင္ဆိုင္တဲ႔ အခ်စ္မဟုတ္ဘူးတဲ႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ မင္းရဲ႕ အခ်စ္က ေပးဆပ္တဲ႔ အခ်စ္ကြ တဲ႔။ သူတို႕ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ ျပံဳး ေနမွာပါပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ရင္ထဲမွာ ခ်စ္သူကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ႕ ခ်စ္တဲ႔ စိတ္ေလးက အျမဲ ရွိေနလို႔ပါပဲ။
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္႕ေၾကာင္႔ ခ်စ္သူ အေႏွာင္႔အယွက္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔ အခ်စ္ကို ဘယ္လိုပဲ သတ္မွတ္သတ္မွတ္ ကၽြန္ေတာ္႕ေတာ႔ စိတ္မဆိုးခဲ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔ကေတာ႔ သူ႕ကို ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ျပံဳး ေနမွာပါပဲ။