မုိးလင္း မုိးခ်ဳပ္ စား၀တ္ေနေရး ရုန္ကန္လွဳပ္ရွားေနၾကရတဲ့ ဤေျမကမာၻမွာ အတၱမာန္မာနေတြနဲ႕

တည္ေဆာက္ ေမတၱာတရားေတြ ေျခာက္ေသြးေနခဲ့သလုိပင္ ေလာကၾကီးလည္း အေရာင္ေတြေျပာင္းလဲ ကမာၻ

ၾကီးကုိ ဓါတ္ပုံ ကူးယူခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကမာၻၾကီးက ငုိယုိေနမယ့္ ပုံစံ ျဖစ္ေနမလား ေတြးရင္း................

ဦးဇင္းေနေကာင္းလား...ေကာင္းပါတယ္...............

ဘယ္သူမ်ားလဲလုိ႕ တကာမေလး မသက္သက္ေဆြတုိ႕ပါလား....

လာလာ ထုိင္ၾက.... တင္ပါဘုရား........

အေၾကာင္း ကိစၥရွိလုိ႕ လွည့္လာၾကတာလား.....အလည္သက္သက္လား...

ဦးဇင္းဆီ အလည္လာရင္း ေဆြးေႏြးစကားေျပာရင္းေပါ့ဘုရား..............

တပည့္ေတာ္မတုိ႕ မလာခင္က သတင္းၾကည့္ေနတာလား ဘုရား..

ဟုတ္တယ္...တကာမေလးတုိ႕......

သတင္းထူးလား ဘုရား................

သတင္းထူးဆုိလုိ႕ ဘာသတင္းထူးရမွန္းကုိ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး...

တစ္ခါလာဖတ္လုိက္..ခုိးမႈ၊ မုဒိမ္းမႈ၊ လူသတ္မႈ ေတြခ်ည္းပဲ...

နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားခ်င္လုိ႕လာ ေတာ့မသိဘူ.....

ရင္နာစရာေတြ ဖတ္ရေတာ့လည္း ၾကက္တိနး္ေတာင္ထတယ္...

မိရင္း ဖရင္း ကုိသတ္မႈ၊ ႏွမခ်င္း မစာနာ မုဒိမ္းမႈ၊ လူကုန္ကူးမႈ၊ဓားခုတ္သတ္ေသတာေတြခ်ည္းပါပဲ............

ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူေတြမွာ သင္ခန္းစာ ယူစရာေတြ သံေ၀ဂ ရစရာျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံး မသြင္းတတ္ၾကဘူး

ထင္ပါရဲ႕...

ေရွးက သတင္းေတြကုိ ဖတ္လုိ္က္ အတုယူေနၾကတာလားမသိ ဂ်ာနယ္မွာေတာ့ သတင္းဆုိးေတြ မျပတ္မလပ္ေပါ့.........

ၾကာလာေတာ့...ဂ်ာနယ္ထုတ္ေ၀တဲ့ လူေတြေတာင္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ တုိးပြားဖုိ႕ေနေနသာသာ

မေကာင္းမႈေတြ လုပ္တတ္လာေအာင္ လမ္းညြန္ျပသေပးသလုိ ေတာင္ျဖစ္ေနၾကျပီ................

ဟုတ္တယ္ဘုရား ဦးဇင္း ေျပာသလုိပဲ ...တခါတေလ တပည့္ေတာ္တုုိ႕ေတာင္ ဂ်ာနယ္ ဖတ္ဖုိ႔

ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ ျဖစ္လာတယ္ဘုရား.....

ဦးဇင္းရဲ႕ ဆႏၵေတာ့ ဗုဒၶ အမည္ခံ ဗုဒၶရဲ႕ ခ်စ္သၼီး ခ်စ္သားေတြပါ...

ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ လူ႕က်င့္၀တ္ ငါးပါးသီလေတာ့ ရွိၾကရမွာေပါ့..ဗုဒၶရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာေနျပီး

ဗုဒၶရဲ႕ စကား နားမေထာင္လွ်င္သေဘာသဘာ၀ ဓမၼနည္းလမ္းမက်ပါဘူး....

ပုထုဇဥ္ သဘာ၀အရ မွားတတ္ၾကေပမယ့္ တခါမွားျပီးရင္ အမွန္ဆုိတာ ျမင္တတ္ဖုိ႕ေတာ့လုိျပီ....

အေရွ႕မွာ မွားေနသူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ သင္ခန္းစာေတြယူ၊ ငါလည္း သူတုိ႕လုိ မမွားေအာင္

ဆင္ျခင္ျပီး ေနမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ ေမြးျမဴတတ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ယဥ္ေက်းလိမၼာတဲ့ ..

ဗုဒၶရဲ႕ သားေတာ္ သမီးေတာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္လုိက္မလဲ...

ဘယ္ေလာက္ သာယာစရာေတြ ျဖစ္လုိက္ေလမလဲ...

ဟုတ္တယ္ဘုရား..........

ေၾသာ္...ဒါနဲ႕ သက္သက္ေဆြ လည္း ဆြဲၾကိဳး ေပ်ာက္သြားေသးတယ္ က်က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ ျပန္ရွာလုိ႕

လည္း မေတြ႕ေတာ့ဘူးဘုရား...

ဟုတ္လား..တကာမေလး သက္သက္ေဆြ...

တင္ပါဘုရား..

ရန္ကုန္ကေန ဦးဇင္းဆီ အလည္လာတယ္ဆုိလုိ႕ စိတ္ေရာေျဖာင့္ရဲ႕လား ထမင္းစားလည္း ဒီစိတ္ လမ္း

သြားလည္း ဒီစိတ္ မျဖစ္ဘူးလား...

ဦးဇင္းက တပည့္ေတာ္ကုိ ထပ္ျပီး သတိရေအာင္ လုပ္လုိက္ျပန္ျပီ တပည့္ေတာ္က တရားနဲ႕ ေျဖသိမ္း

လုိက္ပါျပီးဘုရား...

မဂၤလာ စကားေတြ ၾကားရတာ ေလးစားပါတယ္ ၀မ္းလည္း သာပါတယ္...

အဲဒီ ခုိးတဲ့လူမွာ အျပစ္ေတြ အမ်ားၾကီး သယ္ယူသြားတာပဲ...

ျပဳသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္း အခုိးခံရတဲ့ သက္သက္ေဆြ မွာေတာ့ အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ့ အေဟာင္းေၾကြး

ကုိ ဆပ္ျပီးသြားျပီး..ဆြဲၾကိဳး ခုိးယူသြားတဲ့လူမွာ အကုသုိလ္ကံ အသစ္ကုိ ထူေထာင္လုိက္တာပဲ...

တင္ပါဘုရား..ခုိးတဲ့လူမွာ အျပစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာပဲ ဘုရား...

ဟုတ္တယ္...တကာမေလးတုိ႕............

ခုိးတယ္ ဆုိတာက .. ငါးပါးသီလထဲက ဒုတိယေျမာက္ ခုိးမႈကံကုိ က်ဴးလြန္လုိက္တာပဲ...

ဘယ္ေလာက္အထိ အျပစ္ျဖစ္သလဲ ဆုိရင္......

၁။လူ႕စည္းကမ္း ၀တၱရားကုိ ေဖာက္တယ္ လူေတြမွာ ခါး၀တ္ပုဆုိးလုိ ျမဲရမယ့္ ငါးပါးသီလကုိ  ေဖာက္ဖ်က္

တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အျပစ္ျဖစ္တယ္..........

၂။ဘုရားရွင္က မေကာင္းမႈကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ လုိ႕ ဆုိဆုံးမေပမယ့္ ဘုရားစကားနားမေထာင္တာလည္း အျပစ္ျဖစ္တယ္...

၃။မိမိကုိယ္ကုိ စည္းကမ္းေဖာက္ျပီး ခုိးမႈအျပစ္ေတြေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကုိ မေကာင္းမႈေတြနဲ႕ညွဥ္းဆဲခံတဲ့

အတြက္ေၾကာင့္ လူ႕အခြင့္ေရးေတြ ဆုံးရႈံးတဲ့အျပစ္ေတြျပစ္ေတြ ျဖစ္တယ္...

၄။ပစၥဳပၸန္မွာ ခုိးတတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ မုန္းတီးမႈကုိ ခံရတယ္ သူခုိးလည္း အေခၚခံရတဲ့

အျပစ္ေတြျဖစ္တယ္...

၅။ေနာင္သံသရာမွာလည္း လူေတြအမ်ားမုန္းခဲ့သလုိ ငရဲမင္းေတြက မုန္းလုိ႕ အျပစ္ဒဏ္ေပး ႏွိပ္စက္ခံရဦးမယ့္

အျပစ္ေတြျဖစ္တယ္...

ကဲ့...တကာမေလး သက္သက္ေဆြ ခုိးယူသြားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မွာ အျပစ္ေတြ မနည္းဘူးေနာ္...

တင္ပါဘုရား...

ဆြဲၾကိဳးေပ်ာက္သြားလုိ႕ ပူပန္မႈေတြကုိ တရားနဲ႕ ေျဖသိမ့္ျပီးရင္ ဒီထက္ပုိျမင့္လုိက္ဦး......

တကာမေလး သက္သက္ေဆြရဲ႕ ဆြဲၾကိဳးခုိးသြားတဲ့ အျပစ္ေတြကုိၾကည့္ျပီး သင္ခန္းစာ ယူပါ...

အဲဒီ လူရဲ႕ အျပစ္ေတြကုိ သနားျပီး အျပစ္ေတြေျပေပ်ာက္ပါေစလုိ႕ သာ ေမတၱာပုိ႕ေပးလုိက္ပါေနာ္...

တင္ပါဘုရား....

ဒီလုိ ေမတၱာပုိ႕တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ခိုးသူအတြက္ အျပစ္ေတြေလ်ာ့ပါးသြားသည္ကား မဟုတ္...

တကာမေလး သက္သက္ေဆြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ပုိျပီး ရင္က်က္ျမင့္မားေစဖုိ႕အတြက္ပါ...တကယ္လုိ သူခုိးကုိ

ျပန္သိခဲ့ရင္ ေျဖသိမ္းထားတဲ့ စိတ္ေတြ ရုတ္တရက္ ေဒါသေတြ ထြက္ျပီး မလုပ္သင့္တာေတြ ျပန္လုပ္မိ

တတ္တယ္...တင္ပါဘုရား...

ေလာဘလြန္ကဲ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲလု႕ိ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္တာပဲလုိ႕ေတြးျပီးဂရုဏာသက္ရင္း

ေမတၱာပြားေပးလုိက္ေနာ္...

တင္ပါဘုရား..တပည့္ေတာ္ မျဖစ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းပါ့မယ္ဘုရား...

အခုဆုိ ဦးဇင္း သတိထားမိသေလာက္ သတင္းေပၚမွာ မေကာင္းမႈေတြ ပလူပ်ံေနတယ္....

တင္ပါ ဟုတ္တယ္ဘုရား...

အဲဒီ ေနရာမွာ ကုိယ္က်င့္တရား ဆုိင္ရာမေတာ္မႈေတြနဲ႕ ဥပေဒေရးရာ မေတာ္မႈရယ္လုိ႕ ၂မ်ိဳး ရွိျပန္တယ္..

ကုိယ္က်င့္တရား မေတာ္မႈေတြမွာ သဘာ၀တရားကုိ ေဖာက္ပ်က္တယ္...

ဥပေဒ ေရးရာ မေတာ္မႈေတြက တရားသေဘာကုိ ဖ်က္လ်က္ က်င့္သုံးသြားတဲ့ အျပဳမူေတြဟာ ဥပေဒေရးရာ

တရားမွ်တမႈ စည္းမ်ဥ္းေတြကုိေဖာက္ပ်က္တာပဲ...

တင္ပါဘုရား....

ဘာသာျခားပဲျဖစ္ျဖစ္ လူတုိင္းမွာ ငါးပါးသိီလဆုိတဲ့ ၀တၱရားတာ၀န္ၾကီးတစ္ခုဟာ ထာ၀ရ ရင္ထဲ ထိန္သိမ္းၾက

ရမယ့္ အရာတစ္ခုပါ...အဲဒါေလးကုိ သေဘာေပါက္ထားေနာ္..တင္ပါဘုရား...

ကုိယ္က်င့္တရားနဲ႕ ဥပေဒ တခါတရံ အတူျဖစ္တယ္ တခါတရံ ကြဲျပားျခားနားေနတယ္...

(ဥပမာ)တကာမေလး သက္သက္ေဆြ ဆြဲၾကိဳး က်က်န္ရစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ခုိးယူလုိေသာစိတ္ျဖင့္ လူအေျခေန

အကဲခတ္ျခင္း ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ျခင္းသည္ လူ႕က်င့္၀တ္တရား ကုိေဖာက္ပ်က္ေလျပီ...

ခုိးယူျခင္းကုိ လုံး၀ ျပဳလုပ္သြားခဲ့လွ်င္ ကုိယ္က်င့္၀တ္တာ၀န္ရယ္ ဥပေဒက်င့္၀တ္တာ၀န္ရယ္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံး

ထပ္တူ ေဖာက္ပ်က္လုိက္တာပဲ...

တင္ပါဘုရား..တပည့္ေတာ္ နားရွင္းသြားပါျပီဘုရား...

တပည့္ေတာ္ ဆြဲၾကိဳးကုိ မူတည္ျပီး ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္လည္း မျဖစ္ခ်င္ပါဘူးဘုရား...

ဦးဇင္း..ရွင္းျပလုိက္လုိ႕ သူခုိးေဖာက္ပ်က္သြားတဲ့ အျပစ္ေတြအတြက္ တပည့္ေတာ္ ပုိျပီး သတိရမိတယ္ဘုရား..

သူခုိးဘ၀ ဆြဲၾကိဳးတစ္ကုံးနဲ႕ အျပစ္ေၾကြေတြ ပတ္လည္၀ုိင္းေနပါေပါ့လားဘုရား.....

ဟုတ္တယ္..တကာမေလး သက္သက္ေဆြ...

က်န္တဲ့ တကာမေလးေတြေရာ သေဘာပါၾကလား မသိဘူး..

သေဘာေပါက္ပါတယ္ဘုရား...

ေနာက္္ဆုိရင္ စိတ္ပ်က္စရာ မေကာင္းမႈေတြ ရင္ဆုိင္ေတြၾကဳံလာလွ်င္ ဦးဇင္းေျပာတဲ့အတုိင္း သဘာ၀ ဓမၼနည္းလမ္းက်က် ေတြးေခၚႏုိင္ပါေစ...

ဒီေန႕အဖုိ႕ေတာ့ ဦးဇင္းလည္း အက်ိဳးရွိ တကာမေလး သက္သက္ေဆြတုိ႕လည္း အက်ိဳးရွိသြားျပီ....

တရားစကား ေနတုိင္းၾကားက စိတ္ထားေဖြးလတ္ အသိဥာဏ္ထက္၏..တဲ့..

ဦးဇင္းထက္ဥာဏ္ထက္ျမက္ျပီး ပုိျပီး ရွင္းျပႏုိင္တဲ့ ဆရာေတာ္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားထံ ေမးျမန္းႏုိင္ပါေစလုိ႕

ဦးဇင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္ေနာ္...

တပည့္ေတာ္တုိ႕ကုိ ေစတနာထားျပီး ရွင္းျပေပးတဲ့အတြက္ ...(သာဓု)၃.................

စာေရးစာသား အမွားပါ၍ ဖတ္ရခက္ခက္ အဓိပၸါယ္ ပ်က္ယြင္းခဲ့ေသာ္ အျပစ္ရွိသူ စာေရးသူအား ေမတၱာေရွ႕ထား ဂရုဏာမ်ားနဲ႕ ခြင့္လြတ္ေတာ္မႈၾကပါရန္....

မွတ္ခ်က္/ဤစာတုိ အေၾကာင့္အရာသည္ ရန္ကုန္ ကမာရြတ္ျမိဳ႕နယ္မွ ဆြဲၾကိဳးေပ်ာက္ဆုံးမႈကုိ ကုန္ၾကမ္းထား၍

အမ်ားေကာင္းက်ိဳးကုိ ရည္ရြယ္ကာ ေရးသားတင္ဆက္အပ္ပါသည္။

က်ြန္မ အသက္ ၂ ႏွစ္အရြယ္မွာပဲ

အေမ နဲ႕ အေဖ နဲ႕ကြဲသြားၾကတယ္


သူကေတာ့အေဖနဲ႕ပါသြားျပီ္း က်ြန္မ ကေတာ့အေမ နဲ႕ပါလာတယ္

က်ြန္မ အေမ မွာေဆြးမ်ိုးမရွိဘူး သူက အရမ္းစိတ္ဓါတ္မာေက်ာတဲ႕မိန္းမတစ္ေယာက္

ငယ္ရြယ္နုနယ္ေသးတဲ႕ က်ြန္မ ကိုခ်ီျပီးအေဖ့အိမ္ေပၚကဆင္းခဲ႕တယ္

အေမက ပညာမတက္ေတာ့ ၾကဳံရာအလုပ္ လုပ္ရတယ္ ရွင့္

က်ြန္မကို သူ႕လိုပညာမတက္ တဲ႕ လူမျဖစ္ေအာင္ လူေတြရဲ႕အလိမ္မခံရေအာင္ ငယ္ငယ္ထဲကသြန္သင္ဆုံးမတယ္
က်ြန္မ ပညာတက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ၾကဳံရာအလုပ္လုပ္ခဲ႕ရတယ္

သူမ်ားအိမ္မွာသားအမိႏွစ္ေယာက္ အိမ္ငွားေနခဲ႕ရတယ္ အိမ္ကလည္းေခါင္မိုးေတြ အေပါက္ေလးေတြနဲ႕

မုိးရြာတဲ႕ေန႕ေတြဆုိအေမ မအိပ္ရပါဘူး ေခါင္မိုးေပါက္က ေန က်ဆင္းလာတဲ႕မုိးေရေၾကာင့္

အိပ္မရပါဘူး မိုးယုိေနတဲ႕ေနရာေလးေတြမွာ ဇလုံေလးေတြခံ ဆင္းရဲေတာ့ က်ြန္မ တို႕မွာ ေရပုံးေတာင္မရွိဘူး ေလ

ဇလုံထဲေရျပည့္သြားျပီဆို အေမ့မွာ သြန္ရတာလည္းအေမာ ပဲ

ေန႕တုိင္းက်ြန္မ ရဲ႕ ေက်ာင္းထမင္းဟင္းက ၾကက္ဥျပဳတ္ နဲ႕ပဲနွစ္ပါးသြားေနရတယ္

ၾကက္ဥေၾကာ္ဖို႕ေတာင္ ဆီမရွိတာေလ အေမကေတာ့သူအလုပ္လုပ္ေနတဲ႕ဆုိင္က ထမင္းေက်ြးေတာ့ ျပသနာမရွိဘူး

က်ြန္မ ပညာတက္ျဖစ္ေအာင္ သူၾကိဳးစားတယ္မျငီးျငဴခဲ႕ဘူး

ဟဲ႕ နင့္ကို ေမြးမိတာမွားတယ္ နင့္လုပ္ေက်ြးရတာ ပင္  ပန္းတယ္လုိ႕တခြန္းမွမျငီးျငဴဖူးဘူး

ပိုက္ဆံေလးရလာရင္ေတာင္မွ က်ြန္မ အတြက္ ေက်ာင္းစိမ္း၀တ္စုံေလးေတြ  ဖိနပ္ အသစ္ေတြ၀ယ္ ေပးတယ္
သူ႕အတြက္ေတာ့ မ၀ယ္ဘူး က်ြန္မ ကိုပဲဦးစားေပးခဲ႕တယ္

က်ြန္မ တို႕စားဝတ္ေနေရးမျပည့္စံုဘူးေနာ္ ..
ဒါေပမယ့္ သူ့က်ြန္မကိုေတာ့ လူၾကားထဲဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္ ...

က်ြန္မ အေမ သူမ်ားဆီမွာအလုပ္လုပ္ေနရလုိ႕ က်ြန္မ မရွက္ပါဘူး

က်ြန္မ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းဆု ရခဲ႕တယ္ အ ေမ့ကို ဆုေပးပြဲတုိင္းမွာေခၚတယ္

က်ြန္မ အေမက ဆင္းရဲေပမယ့္ က်ြန္မကို ထူးခ်ြန္တဲ႕ မိန္းမ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္သင္ေပးခဲ႕တာလုိ႕

ဂုဏ္ယူစြာနဲ႕ ေျပာခ်င္တယ္
သူၾကိဳးစားခဲ႕လုိ႕ က်ြန္မ အခုဆိုပညာတတ္တေယာက္ျဖစ္ေနျပီ

မပူပင္မေၾကာင့္ၾကနဲ႕ လည္းေနနုိင္တယ္

မပညာမတက္ေပမယ့္  က်ြန္မ အတြက္  ျပည့္ျပည့္စုံစုံျဖစ္ေအာင္ ခ်မ္းသာေအာင္သူၾကိဳးစားခဲ႕တယ္

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေမ ကို ေက်းဇူးတင္တယ္

က်ြန္မ ကို ပညာတက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးတဲ႕အျပင္ ခ်မ္းသာေအာင္
မိဘ ဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ ေအာက္တန္းအက်ဆံုး အလုပ္လုပ္ေနရင္ေတာင္
အဲ ့ဒါဟာ သူတို ့အတြက္မဟုတ္ပါဘူး...သူတို့ သားသမီးေတြ အတြက္ပါ...
သူတို ့သားသမီးေတြအတြက္ဘဲ မလုပ္ခ်င္တဲ ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနရတာပါ..

တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ အစားထိုုး လို ့မရတဲ ့အရာေတြထဲမွာ
မိဘဟာ နံပါတ္တစ္ပါ.....")-

သားသမီးတိုင္း မိဘကို ေနာက္မက်ေသးခင္ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရၾကပါေစ..

ေခတ္ မယ္မဒီလြင္ ေမွာ္ဆရာ ေရႊစစ္ မင္းမေဟာ္ ကိုတုတ္ၾကီး တပ္မွဴးေလး တိုးရစ္ ေမသူ ဆု  ကိုေအာင္ထက္  မီးသခင္မေလး

ကိုေက်ာ္သူ မရွင္း မသစၥာ ဂ်ေလဘီ

ခရစ္စမတ္ေန႕က ေရာက္ေတာ့မယ္ မိသားစုေတြ အကင္လုပ္စားၾက  အေအးေသာက္ၾက

မီးပုံပြဲလုပ္ျပီး အတူတူကစားၾကမယ္ ေပါ့ ေခတ္ ေမွာ္ဆရာ ေရႊစစ္ မင္းမေဟာ္ ကိုတုတ္ၾကီး တပ္မွဴးေလး တိုးရစ္ ေမသူ ဆု  ကိုေအာင္ထက္

ကိုေက်ာ္သူ မရွင္း မသစၥာ ဂ်ေလဘီ အနီမေလး

မိသားစုေတြဆုံဖုိ႕ေပါ့ ခရစ္စမတ္ေန႕ အားလုံးကိုဖိတ္ရင္းမဒီ တစ္ေယာက္မုန္႕ဖုိးေတာင္းမယ္ေပါ့ေလ

မိသားစုေတြဆုံၾကျပီ ဒီေန႕ေတာ့

ေပ်ာ္ပြဲ စားလုပ္ဖုိ႕အဆင္သင့္ပဲ

ေခတ္ ေမွာ္ဆရာ ေရႊစစ္ မင္းမေဟာ္ ကိုတုတ္ၾကီး တပ္မွဴးေလး တိုးရစ္ ေမသူ ဆု  ကိုေအာင္ထက္

ကိုေက်ာ္သူ မရွင္း မသစၥာ ဂ်ေလဘီ အင္းလူစုံသြားျပီ

ကိုေက်ာ္သူ မရွင္း မသစၥာ ဂ်ေလဘၤိ မင္းမေဟာ္ ကိုတုတ္ၾကီး တပ္မွဴးေလး ေမွာ္ဆရာ ကိုၾကီးေအာင္ထက္ အဟဲ
သူတုိ႕ကေတာ့လူၾကီးပိုင္းေပါ့ေနာ္

ေရႊစစ္ေခတ္ တုိးရစ္ ေမသူ  မီးသခင္ ဆု သူတို႕က ေတာ့လူလတ္ပိုင္းေပါ့

သမီးကေတာ့ေခးေလးပဲရွိေသးတယ္ အဟိ

ကိုေက်ာ္သူ မရွင္း မသစၥာ ဂ်ေလဘီၤတို႕က ေတာ့လူၾကီးဆုိေတာ့အကင္ေတြ ကင္ေနတယ္

ကိုေက်ာ္သူနဲ႕ ဂ်ေလဘီကေတာ့အက်င့္ကိုမေကာင္းဘူး

အကင္ေတြကို ႏႈိက္ႏႈိက္စားျပစ္တယ္

မရွင္းနဲ႕ မသစၥာက မနႈိက္ဖုိ႕ ေျပာေနရတာအေမာ ေျပာမရဘူးေလအဲ့လူၾကီးနွစ္ေယာက္ကေတာ့

မင္းမေဟာ္ ကိုတုတ္ၾကီး တပ္မွဴးေလး ေမွာ္ဆရာ ကိုၾကီးေအာင္ထက္ သူတို႕က ေတာ့ ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္းရင္းအရက္ေသာက္ေနၾကတယ္ ေျပာရရင္ မေသာက္တာၾကာလုိ႕ေပါ့ေနာ္ တကယ္မဟုတ္ပါဘူး

သူတို႕က ခြက္ပုန္းခုတ္ေနတ႕ဲလူေတြေပါ့ေနာ္


တုိးရစ္ ခတ္  သူတို႕ကေတာ့ ဖဲကစားေနတယ္

မဒီရယ္ ေမသူရယ္ ေရႊစစ္ရယ္ အနီေလးရယ္ ဆုရယ္ကေတာ့ ထမင္းသုတ္ ေတြ လက္ဖက္သုတ္ စားစရာေတြလုပ္ေနတယ္

ေဟ့ ဒီမွာအကင္ေတြရျပီ စားရေအာင္ လာသယ္လွည့္တဲ႕ အဟိဘူမွ သယ္ဘူး

မရွင္းနဲ႕မသစၥာ မီးသခင္ တို႕က ငါစိတ္ဆုိးလာျပီေနာ္လုိ႕ေျပာမွ

အ၇က္၀ိုင္းကလူေေတြေရာဖဲ၀ုိင္းကလူေတြေရာ အကုန္ထ ေျပးျပီး

ေပးေပးမမ ရွင္းသမီးကိုေပး မမသစၥာ သမီးေပး က်ြန္ေတာ့ေပးနဲ႕ျပာယာေတြကိုေခတ္လုိ႕ေပါ့

သမီးတို႕က မမေတြစိတ္ဆုိးရင္ ေနတက္ဘူးေလ ခ်စ္ေၾကာက္၇ိုေသ ေပါ့

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာဦးဇင္းက ေရာက္လာပါေလ ေရာ

ဟာဦးဇင္း လာျပီလား ၾကာတာ ဦးဇင္းရာ

ေအး ငါ တရားထုိင္ေနလုိ႕တဲ႕ဟုတ္ဦးဇင္း

၀ုိင္းနွစ္၀ိုင္းဆက္လုိက္တယ္ အကင္ေတြ အရက္ေတြအသုတ္ေတြထမင္းေတြေရာ အကုန္ခ် ျပီးစားၾကေတာ့မယ္ေပါ့

မ်က္လုံးေတြက ဦးဇင္းဆီ ေရာက္သြားတယ္ ဦးဇင္းက အရက္မေသာက္ဘူးစားတာကသတ္သတ္လြတ္

က်ြန္မ ကလည္း လက္ဖက္သုတ္ရယ္ ထမင္းရယ္ ဦးဇင္းေရွ႕ခ်ျပီး ဦးဇင္းအတြက္   သီးသန္႕လုိ႕ မ်က္နွာလုပ္လုိက္တယ္

က်ြန္မတို႕ရဲ႕မိသားစု စားေသာက္၀ုိင္းေလးစ လုိက္ၾကပါတယ္

သမီးက ဟိုဟာစားခ်င္တာ လွမ္းေပးပါဦး

က်ြန္ေတာ္ကဒါစားခ်င္တာ လွမ္းေပးပါဦးနဲ႕ ဆူညံေနတာပဲ ေပ်ာ္ဖို႕လည္းအရမး္ေကာင္းပါတယ္

၁၂ နာ၇ီထိုးေတာ့မယ္ Marry X Mas လုိ႕ ေအာ္ၾကမယ္

၀ယ္ထားတဲ႕မီးရႈးမီးပန္းေတြေဖာက္ၾကဖုိ႕လည္းအသင့္ပါပဲ

၁၂ နာ၇ီထုိးျပီ Marry  X Mas  မီးပန္းေတြ ေဖာက္ၾကတာသိပ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္

က်ြန္မ တို႕မိသားစုေလး ရဲ႕ စားေသာက္ပြဲေလးျပီးသြားပါျပီ

ပန္းကန္ေတြေဆး တဲ႕လူ ေဆးသိမ္းတဲ႕လူသိမ္းနဲ႕ ဒီနွစ္ခရစ္စမတ္ပြဲေလးကေတာ့

က်ြန္မတို႕အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ႕ခရစ္စမတ္ေလးျဖစ္မွာပါ

သူငယ္ခ်င္းတို႕အတြက္ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရစ္စမတ္ေလးျဖစ္ၾကပါေစေနာ္

လွတစ္မ်တ္ႏွာ ယဥ္တစ္ကုိယ္လုံး ဟူေသာအဆုိပမာ လူတစ္ေယာက္ကုိယ္လုံးရွိ အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းမ်ား သည္ အေရးပါပါ ပါသည္။ ဤတြင္လူ ့တစ္ကုိယ္လုံး၏ အေလးခ်ိန္ကုိ မထားရေသာ ေျခေထာက္ပုိင္းေလးမ်ားသည္ အထူးအေရးႀကီးပါသည္ ထုိေျခေထာက္မွ ေ ျခေခ်ာင္းေလးအပါ၀င္ ေျခဖ၀ါးေတာ္နုနု ေသြးျခဥ္မဥရေအာင္ မနာမက်င္ေစရန္ဖိနပ္စီးႀကရပါသည္။၊၊ ေရဘူးနွင့္ဖိနပ္မပါရင္ေႏြအခါမွသိမယ္ သီလႏွင့္ဒါနမပါရင္ေသအခါမွသိမယ္ ဟူေသာဆုိရိုးပမာ ဖိနပ္သည္လူတုိင္းအတြက္မရွိမျဖစ္ေသာအရာပင္ျဖစ္ပါသည္ ထုိ ့ေႀကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ပတ္၀န္းက်င္တြင္လူတန္းစားအလႊာသီးသီးသည္ ဖိနပ္မ်ိဳးဆုံ၀ယ္စီးရပါသည္ ေတြ ့ျမင္ေနရပါသည္ ကုိလုိနီေခတ္တြင္ နယ္ခ်ဲ့အဂၤလိပ္တုိ ့သည္ ဖိနပ္ကုိေတာ္ရုံေနရာမွာမခၽြတ္ခ်င္ႀကသျဖင့္ဘုန္ႀကီးေက်ာင္း၀င္းဘုရားရင္ျပင္ေပၚ (foodwearingstrictly frohibited except to theBritishand Europeans ဟူေသာ၍စာတန္းေရးစြဲဖူးပါသည္ (၁၉၁၈ခုႏွစ္တြင္ငလ်င္ဒဏ္ေက်ာင့္ေရႊေမာ္ေဓာ္ေစတီေတာ္ႀကီး၏စိန္ဖူးေတာ္ေျမခခဲ့ပါသည္ ထုိအခါဒုတိယဘုရင္ခံအျဖစ္ေဆာင္ရြတ္ေနေသာဆာရယ္ဂ်ီနယ္ခရက္ေဒါက္သည္ ေစတီေတာ္သုိ ့သြားေရာက္ႀကည္ ့ရႈရာ ကုန္းေတာ္ရင္ျပင္ေပၚသုိ ့ဖိနပ္မခၽြတ္ဘဲတတ္ေရာက္ခဲ့သည္မွစ၍) တစ္ျပည္လုံးအုံႀကြလာျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ ့ ၀ုိင္အမ္ဘီေအအသင္းဦးေဆာင္ေသာလူငယ္မ်ားသည္ျပည္လုံးကၽြတ္အစည္းေ၀း ေခၚရယူရသည္အထိျဖစ္ပါသည္ မိမိတုိ ့ျမတ္နုိးတန္ဘုိးထားေသာဘာသာေရး သာသနိကအေဆာက္အအုံ ေနေတြမွာ ဖိနပ္မဆီးႀကဖုိ ့ပါ ခုေခတ္ေတြမွာ ေကာင္ေလးနဲ့ေကာင္ေလးေတြ ခ်ိန္းေတြ ့ေနတဲ့ေနရာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာဘုရားေပၚမွာမ်ားေနတာေတြ ့ရပါတယ္ သက္မွက္ထားသည္ျဖစ္ေစမသက္သည္ျဖစ္ေစ ကုိယ့္အသိကုိသိပါ လူေတြကငရဲႀကီးယူရတယ္ ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကေစတီေတာ္၏ထင္ရွားရာအရပ္၏ေနရာ ဖိနပ္မစီးရဟု လူႀကီးေျပာဖူမွာပါ ကပလ၀တ္ျပည္မွမိေထြးေတာ္ေဂါတမီကသာကီ၀င္မင္းသမီးငါးရာနဲ့အတူဘိကၡဴနီျပဳရန္ယူဇနာ၅၁ေ၀းကြာေသာအရပ္ကုိဘုရားရွင္အား မရုိေသရာေရာက္မွာစုိးလုိ ့ယာဥ္ရထားမစီးဘဲေျခလ်င္ေလွ်ာက္လာတယ္ဒါေလးေတြသိေစခ်င္ပါတယ္ခုေခတ္လူငယ္ေတြ မွာေတာ္ရုံေနမွာ ဖိနပ္မခၽြက္ခ်င္ပါဘူးကုန္ေတာ္ေပၚေတာ္ေတာ္ေရာက္မွာခၽြက္တာေတြ ့ရပါတယ္ အထူးသျဖစ္အတြဲေတြျဖစ္ပါသည္ သူတုိ ့သည္ငရဲမေႀကာက္ အပါယ္မေႀကာက္ ဘုရားရင္ျပင္သာသနိက အေဆာက္အဦးေနရာေတြ မွာေတြ ့ျမင္ေနရတာမ်ားတယ္ဗ်ာ ဒါေႀကင့္ေျပာျပတာပါ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဗိမၺိသာရမင္းသည္ ပန္းတည္းခုံဟုေခၚေသာ ေစတီေတာ္ေပၚမွာဖိနပ္စီးခ်င္းႀကာင့္ ေျခဖ၀ါးဓါးနဲ ့ခြဲစားသိပ္ခံရတာ တမ်ိဳးေျပာရရင္ဘုရားေက်ာင္းကန္ေစတီဟူသည္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းႀကာေအာင္ပါရမီ ျဖည္ ့လုိ ့က်င့္ႀကံအားထုက္ခဲ့ရတာပါ ဘုရားရင္ျပင္ေပၚသာသနိကအေဆာက္အအုံေပၚမွာစားႀကြင္းစားႀကံမ်ားမျပစ္ရပါႏွင့္ ဆုံတြဲမ်ားမေတာ္တေရာ္မျပဳသင့္မစင္အညစ္အေႀကးမ်ားမျပဳပါႏွင့္ သမီးရီးစားစုံတြဲမ်ား မဖြယ္မရာမျပဳသင့္ပါ ဒါေႀကာင့္ေခတ္အဆတ္ဆတ္ကျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အစဥ္လာကုိဆတ္လက္ထိန္းသိန္းႀကပါ၀ုိင္း၀န္းလုိ ့ပါ

အင္ တာနက္ က မိန္းခေလးေတြ သတိထားဖုိ႕ေနာ္

အင္ တာနက္ေတြ ေခတ္စားလာေနာ့္ မိန္းခေလးေတြကိုသတိေပးခ်င္လုိ႕ေပါ့ေနာ္

ဒီေန႕ အေမက မဒီ့ကို ဆုံးမစကားေျပာရင္း ဒီဘေလာ့ေလးကိုေရးျဖစ္သြားတာပါ

အေမက ေျပာတယ္ သမီးအင္တာနက္ေတြပဲနိပ္မေနနဲ႕ သတိထားဦး

သုံးတက္ရင္ ေဆး မသုံးတက္ရင္ ေဘးတဲ႕

အက်ိဳးမရွိတာေတြနဲ႕အခ်ိန္မကုန္မိေစနဲ႕တဲ႕ မိန္းကေလးေတြ အင္တာနက္သုံး

လူမျမင္ ဖူးဘဲ အင္တာနက္မွာရည္းစားျဖစ္ ဘ၀ ေတြ ပ်က္ ေနၾကတာ အမ်ားၾကီးတဲ႕

ဟုတ္ အေမ လုိ႕ပဲ ေျပာလုိက္ပါေတာ့မယ္ ကိုယ့္လည္း အတြန္႕မတက္ခ်င္တာနဲ႕

မိန္းကေလးေတြကုိ သတိထားေစခ်င္ ပါတယ္  အင္ တာနက္မွာခ်စ္ၾကတယ္

ဒါကေတာ့ဖူးစာေပါ့ေနာ္ က်ြန္မ နဲ႕က်ြန္မ ခ်စ္သူလည္း အင္တာနက္မွာဘဲခ်စ္ခဲ႕ၾကတာပါ

အခုဆုိရင္ တစ္နွစ္ေက်ာ္ပါျပီ အဟဲ( ၾကြားလုိက္တာေပါ့ေနာ္)

အင္တာနက္က တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကိုမယုံၾကပါနဲ႕

ဘာလုိ႕လည္းဆုိ တစ္ခ်ိဳ႕က ျမင္ ရတာမဟုတ္ေတာ့လိမ္ၾက ညာၾက တာပဲေလ

ုက်ြန္မ တို႕မိန္းမသားေတြကလည္းခက္တယ္ရွင္

ခ်စ္မိျပီဆုိရင္ ဘာမွကိုမျမင္ေတာ့ဘူး

ကိုယ့္ခ်စ္သူ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္ေနရရင္ျပီးေရာဆိုျပီး အမွားေတြလည္းလက္ခံေပးၾကပါတယ္

ဒါမယ့္အြန္လုိင္းမွာေတာ့လူတုိင္းကုိမယုံပါနဲ႕ေနာ္

မ်ားေသာအားျဖင့္ ၁၆ ႏွစ္ကစလုိ႕ ၂၅ ၂၆ ၂၇ အရြယ္ေတြေပါ့

အြန္လုိင္းေပၚမွာ ခင္ အြန္လိုင္းေပၚမွာၾကိဳက္ျပီး

ဘ၀ ပ်က္ဆီးသြားတဲ႕မိန္းကေလးအမ်ားၾကီးပါ

အျပင္မွာေတြ႕မယ္ဆို ရင္ေတာင္ လူမ်ားတဲ႕စားေသာက္ဆုိင္ေတြမွာ ခ်ိန္းၾကပါ

ကိုယ့္အေၾကာင္းသူ႕အေၾကာင္းသိေအာင္ ေလ့လာၾက ပါ

က်ြန္မ ဒီပိုစ့္ကိုေရးတာ အမ်ိဳးသားေတြကို ထိခုိက္နစ္နာေအာင္ ေစာ္ကားတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္

တခ်ိဳ႕ အယုံလြယ္တဲ႕ မိန္းမေတြနဲ႕  တခ်ိဳ႕ က ႏွမသားခ်င္းမစာနာတဲ႕ ေယာက်္ားေတြ ေၾကာင့္ပါ

တာ၀န္ယူမလား အာဏာယူမလား....။

အာဏာပဲယူမယ္... အာဏာရမွ ကုိ္ယ္မေက်နပ္တာ ေက်နပ္တာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိ႕ရမယ္..။ ေနာက္ၿပီး တာ၀န္နဲ႕အာဏာမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွဳလုပ္တဲ႕ အခါ အျမန္ဆန္ဆုံး ေျပာင္းလဲသြားေအာင္လုပ္ႏုိင္တာ ဟာ အာဏာပဲ..။

                                                                                    (အာဏာရွင္တစ္ဦး။)

အာဏာလဲ မယူဘူး။  တာ၀န္လဲ မယူဘူး။ ဂရုလဲ မစုိက္ဘူး။ လုပ္ပုိင္ခြင္႔ေတြပဲ ယူမယ္။ လုပ္ပုိင္ခြင္႕ေတြရဖုိ႕အတြက္ ကုိယ္႕မွာရွိတဲ႕ ပုိင္ဆုိင္သမွ်ေတြနဲ႕ လဲၿပီးရယူမယ္  ဘာလုိ႕ဆုိေတာ႕  လုပ္ပုိင္ခြင္႔ေတြရလာရင္ တာ၀န္တု႕ိ အာဏာတုိ႔ ဆုိတာ ကုိယ္လုိသလုိ ခ်ယ္လွယ္ၿပီး  ကုိယ္႕အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ ရွာယူလုိ႕ရတယ္...။

                                                                                (ခရုိနီ တစ္ဦး။)

တာ၀န္ပဲ ယူမယ္..။ လူထုရဲ႕ ယုံၾကည္မွဳနဲ႕ လူထုအက်ဳိးကုိ ကုိယ္စြမ္းညဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ေပးဆပ္ႏဳိင္တာဟာ တာ၀န္ပဲ ရွိတယ္..။အာဏာဟာ အသုံးမခ်တတ္ရင္ ကိုယ္႕တုိင္းျပည္ ကုိယ္လူမ်ဳိးအတြက္ သမုိင္းကုိေတာင္ ပ်က္သြားေစႏုိင္ေလာက္သည္ အထိ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တယ္..။

                                                                           (အစုိးရ မျဖစ္ေသးေသာ အတုိက္အခံပါတီ၀င္တစ္ဦး။)

တာ၀န္နဲ႕ အာဏာဆုိတာ ဘာလဲ နားမလည္ဘူး ။ကၽြန္ေတာ္နားလည္တာက တာ၀န္လက္ပါတ္ ပါတ္ၿပီး အေခ်ာင္ပုိက္ဆံလုိက္ေတာင္းတတ္တဲ႕ လူေတြကုိ အျမင္ကတ္တာပါပဲ။ ဖိႏွိပ္တာ အာဏာဆုိရင္လဲ ကၽြန္ေတာ ္အဲ႕အာဏာကုိ မႀကိဳက္ဘူး ဘာလုိ႕ဆုိေတာ႕ ညေနတုိင္းကုိယ္႕ကားဆြဲရ မဆြဲရ ပုိက္ဆံရ မရ မသိပဲအတင္းဂိတ္ေၾကး ေလးငါးရွစ္ေထာင္   ေတာင္းတဲ႕ ဂိတ္ထုိင္ သူေတာင္းစားေတြရဲ႕ အႏိုင္က်င္႔မွဳေတြနဲ႕ တူလုိ႔ပဲဗ်..။

                                                                         (ယဥ္ေနာက္လုိက္တစ္ဦး။)

  အာဏာယူစရာမလို မလုိပါဘူး။ တကယ္ယူသင္႕တာက တာ၀န္ပါ တာ၀န္သာရရင္  ယူနီေဖာင္း၀တ္ၿပီး ကုိ္ယ္တာ၀န္က်တဲ႕ ကား လမ္းနေဘး ရပ္ေနလုိက္ ကုိယ္႕ အတြက္ကေတာ႕ ညေနဆုိ ေအးေအးေဆးေဆး မပင္မပန္း ရၿပီသားပဲ..။

                                                                       (လမ္းျပ ယဥ္ထိမ္းရဲ တစ္ဦး။)

တာ၀န္ေကာ အာဏာေကာ ဘာမွ မလုိပါဘူး။ လုိတာက အထက္လူၿကီးကုိ ေအာက္ေျခသိမ္း လုပ္ေပးၿပီး  အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းဖုိ႕ပဲဒါဆုိကုိယ္လဲ သူ႕အရွိန္အ၀ါနဲ႕ သူ႕နာမည္သုံးၿပီး ထုိက္သင္႕သေလာက္   ကုိယ္႕အက်ဳိးစီးပြား၊ ကုိယ္႕မိသားစု အက်ဳိးစီးပြားကုိ ေျဖရွင္းလုိ႕ရပါတယ္..။

                                                                               (အစုိးရ ရုံး၀န္ထမ္း တစ္ဦး။)

အာဏာပဲလုိတယ္။ အာဏာပဲယူမယ္ ။ အာဏာသာရရင္ ႀကိဳက္တဲ႕ ေလာင္းကစားဒုိင္ေတြဆီကေတာင္းေတာင္း.... နားမလည္ပါးမလည္  ျပည္သူေတြဆီကပဲ ညွစ္ညွစ္..... စခန္း ရန္ပုံေငြလဲရမယ္ ။ မိသားစုလဲ ေျပလည္တယ္ ။ကုိယ္ ကိုယ္တုိင္လဲ ေသာက္ဖုိ႕ စားဖုိ႕ ရပါတယ္။

                                                                              (ျပည္သူ႕ရဲ တစ္ဦး။)

တာ၀န္ကုိပဲ နားလည္တယ္ ။ အာဏာဆုိတာ ကုိယ္႕မွာလဲ ရတာ ရွိတာ  မဟုတ္ဘူး။ အထက္အဆင္႕ျမင္႕ အရာရွိႀကီးေတြမွာပဲ ရွိတာ..ဒီေတာ႕ သူတုိ႕ ခုိင္းသမွ် လုပ္ရတဲ႕ တာ၀န္ပဲ သိတယ္..။

                                                                         (တပ္ရင္း ဗုိလ္ႀကီး တစ္ဦး။)

အာဏာလဲ မေကာင္းဘူး။ တာ၀န္လဲ မေကာင္းဘူး။ ဘယ္သူမွလဲ မေကာင္းဘူး။ အားလုံး အျပစ္ေတြနဲ႕ခ်ည္းပဲ....ေသခ်ာတာကေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ပဲေကာင္းတယ္..။

                                                                      (ေ၀ဖန္ေရးသမား တစ္ဦး။)

တုိင္းျပည္အတြက္ အာဏာနဲ႕ ေကာင္းမယ္ ထင္ရင္ အာဏာယူမယ္။ တာ၀န္နဲ႕ ေကာင္းမယ္ ထင္ရင္ တာ၀န္ ယူမယ္ ။ ဒါမွမဟုတ္..(၂) ခုလုံး မေကာင္းဘူးဆုိရင္ အားလုံးကုိ ဆန္႕က်င္မယ္..။

                                                                     ( liberal.. လစ္ဘရယ္သမား တစ္ဦး။)

တူတူပဲ တစ္ခုယူရင္... တစ္ခုက အလုိအေလ်ာက္ ပါလာ..... ရလာ တာပဲ..။ ဘာမွ မေကာင္းဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳးနဲ႕ ရာအိမ္မွဴးေတြကုိပဲၾကည္႕ေလ..။ အကုန္လုံး ေဟာက္စားေတြ မ်ားတယ္...။

                                                                     (ဆင္ေျခဖုံး ရပ္ကြက္သား တစ္ဦး။)

 ဟင္႕အင္း......တာ၀န္နဲ႕ပဲ လုပ္လုပ္.... အာဏာနဲ႕ပဲ လုပ္လုပ္.... မွန္ကန္မွဳနဲ႕လုပ္တယ္လုိ႕ ျမင္ရင္ အဲ႕အျမင္ ျမင္တဲ႕ ဟာကုိပဲ လက္ခံမယ္....။

                                                                      (conservatives. ကြန္ဆာေဗးတစ္ တစ္ဦး။)

တာ၀န္ယူတဲ႕ လူမ်ားရင္ တာ၀န္ယူတဲ႕လူ မ်ားတဲ႕ ဘက္လုိက္မယ္ ။ အာဏာ ယူတဲ႕လူမ်ားရင္ အာဏာ ယူတဲ႕လူ မ်ားတဲ႕ ဘက္လုိက္မယ္။ ကုိယ္ပုိင္မူ၀ါဒ မရွိဘူး။ မ်ားတဲ႕ဘက္... သာတဲ႕ဘက္.... လုိက္ လုိက္မယ္...။

                                                                 (အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္တစ္ဦး။)

သားသမီးဆုိတာ ဆုံးမရမွာပဲ... ဒါကို အာဏာလုိ႕ ေျပာရင္လဲ လက္ခံတယ္။ တာ၀န္ဆုိတာကေတာ႕ ကုိယ္ယူခဲ႕လုိ ကိုယ္ရတာ လုပ္ခ်င္မလုပ္ခ်င္ လုပ္ကို လုပ္ရမွာပဲ..။

                                                                          (မိဘ တစ္ဦး။)

တာ၀န္လဲ မယူခ်င္ဘူး။ ကုိယ္႕စိတ္ မပါပဲ ေျခာက္လွန္႕ ႏွိပ္စက္တတ္တဲ႕ အာဏာ ဆိုတာကုိလဲ မုန္းတယ္..။

                                                                (ေခတ္လူငယ္ တစ္ဦး။)

 မသိပါဘူးဗ်ာ ။ ဘာမွ မသိပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ ္တုိ႕သိတာတစ္ခုကေတာ႕  ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ႕ စားေရး.....ေနေရး....အခက္အခဲေတြနဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္မွဳ  အခက္အခဲေတြက လြတ္ခ်င္တာပါပဲ....။ က်န္တာကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ ္တုိ႕ ဘာမွ မသိပါဘူး...လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၾကၿပီး  ယူခ်င္တာသာ ယူၾကပါေတာ႕..။

                                                                     (ျပည္သူ တစ္ဦး...။)

(ဤစာစု ျဖစ္ေပၚလာျခင္းသည္.... စင္ျမင္ တစ္ခုေပၚမွ စကားသံမ်ားေၾကာင္႕ ေပၚေပါက္ ျဖစ္တည္လာေသာ မိမိ၏ အျမင္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္..။)

                                                          ကႀကီး။(၂၃.၁၂.၂၀၁၃)12;45pm kyagee13@gmail.com

ရင္ထဲက က်ဥ္တက္ေနတယ္ က်ဥ္စက္နဲ႕တို႕လိုက္သလို. . . တကယ္ဆို အဆိပ္လူးထားတဲ့ၿမား ပစ္ခ်င္ရင္လည္း ရည္ရြယ္သူကိုထိေအာင္ၿပစ္ေပါ့. . .အခုေတာ့ အားနည္းသူေတြကိုမွ အႏိုင္က်င့္တာလား. . . “ေနမီးၾကီးမၿငိမ္းဖို႕. . .ငါ့ကိုယ္ငါစေတး၏ . . .”အလိုအေလွ်ာက္စေတးခံခဲ့ၿခင္းလား. . .တစ္စံုတစ္ဦး၏ တုပ္ေႏွာင္မႈလား. . .သည္းခံၿခင္းတရားနဲ႕သာ ခရစ္ေတာ္လိုလူမ်ိဳး ကားစင္တက္ခဲ့မွာပါ. . ."ငါ့ကိုသာ ယာဇ္ပူေဇာ္ "လို႕ ဘယ္သူေတာ္စင္ကမွ မွန္ကန္တဲ့ အၿမင္ရိွတဲ့သူတိုင္း ဒီလိုအလုပ္မလုပ္ဖူး. . .ယာဇ္ပူေဇာ္သူ မေၿပာနဲ႕ ယုဒေတာင္ ကမၻာေက်ာ္အနမ္းတစ္ခုနဲ႕ အမည္းစက္တင္ခဲ့တဲ့ ကမၻာ့သမိုင္းစာမ်က္နွာမွာ. . .ေနမီးၾကီးရဲ႕ ရင္နာသံတစ္ခ်က္ဟာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို နာက်င္ေစခဲ့ရင္. . . အဆိပ္လူးထားတဲ့ ၿမားတစ္စင္း ရည္ရြယ္သူကိုသာ ထိေအာင္ပစ္ပါ. . .တကယ္လို႕ သင္ေၿခခ်နင္းေနတဲ့ ကမၻာေၿမၾကီးရဲ႕ ေက်းဇူးကိုသာသိတက္မယ္ဆိုရင္ . . .သင္ပူေဇာ္တဲ့ ေနမင္းၾကီးရဲ႕ အလံတိုင္ပံုရိပ္နဲ႕ပဲ. . .ငါနင္တို႕ကို စစ္ေၾကၿငာလိုက္မယ္. . .ငါ့ရဲ႕ ေလွကမ္းနဖူးကိုၿပန္ကပ္တဲ့ေန႕. . .ဘယ္လိုလဲ နင္ဖူးေမွ်ာ္ခ်င္လွတဲ့ အလံတိုင္ဟာ ငါ့ဆီမွာပဲ ရိွတယ္ . . .ငါက အဲဒီရင္ဘတ္မွာပဲ အခုေနတယ္. . .ကဲ. . .ငါတို႕ စစ္ၿဖစ္ၾကမလား. . .????

သူေတာ္စင္တို႕ရဲ႕ ရင္ခြင္မွာ ေၿဖာင့္မွန္ဖို႕သာလိုတယ္။

…………………..ေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အမွန္ကိုေၿပာပါ …………………………..

              ဟုိးငယ္စဥ္အခ်ိန္အခိုက္တန္႔ေလးတစ္ခုကို ေရးေရးေလးမွတ္မိေနေသးတယ္။ အေဖနဲ႔အေမ ရန္ျဖစ္ျပီး အေမက လသားအရြယ္    ေမာင္ေလးကို ပုိက္လုိ႔ အိမ္ေပၚကေန ဆင္းသြားတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္မအသက္က သံုးႏွစ္ေလ။ ေနာက္ေတာ့ အေဖ့ရဲ႕အစ္ကို လင္မယားက ကၽြန္မကို ေမြးစားခဲ့တယ္။ အိမ္မွာ အဘြားရယ္ အေဖရယ္ ေမြးစားအေဖနဲ႔ အေမရယ္ ကၽြန္မရယ္ေပါ့။ ကၽြန္မလူမွန္းသိတတ္စကတည္းက အေဖက အရက္ပဲေသာက္ေနတာ။ ေသသာသြားေရာ အေဖလုိ႔မေခၚျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အေဖနဲ႔အေမကလည္း ကေလးမရေတာ့ ကၽြန္မကို ေသြးသားရင္းလုိ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္။ အဘြားနဲ႔ကၽြန္မႏွစ္ေယာက္တညး္ ရွိခ်ိန္ေတြမွာ အဘြားက '' ဒီအေဖနဲ႔အေမက ေျမးကို ေမြးစားထားတာ''ဆိုတဲ့စကားအျမဲေျပာလို႔ သူတုိ႔က ေမြးစားမိဘေတြဆုိတာကို သိထားတယ္။ အေဖနဲ႔အေမကေတာ့ ေမြးစားထားတဲ့အေၾကာင္းကို ဘယ္တုန္းကမွမေျပာခဲ့သလုိ ကၽြန္မဒီအေၾကာင္းသိေနတာကိုေတာင္ သူတုိ႔ မသိခဲ့ၾကဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ အေဖရင္းနဲ႔ ေမြးစားအေဖတုိ႔ ဆံုးသြားခဲ့ၾကတယ္။ အဘြားလည္းမရွိေတာ့ဘူး။

             အေမြဆုိင္အိမ္ၾကီးမွာ အေမရယ္ ကၽြန္မရယ္ အေဒၚတုိ႔သားအမိရယ္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ကၽြန္မေလ အေမရင္းမဟုတ္ေပမယ့္ အေမ့ကို ခ်စ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလ အေမရင္းကိုလည္း   ျပန္လာေခၚေလမလားလုိ႔  စိတ္ထဲကေန ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။ အေဖလည္း ရွိမွမရွိေတာ့တာ။ ကၽြန္မတုိ႔ ဒီအိမ္ၾကီးမွာပဲ ဘယ္ကိုမွမေျပာင္းဘဲ ေနလာခဲ့တာပါ။ အေမ ဒီအိမ္လိပ္စာကိုေတာ့ မွတ္မိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ အေမဟာ ဒီေန႔ခ်ိန္ေရာက္တဲ့အထိ ေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မမွာ တီးတိုးတုိင္ပင္ေဖာ္အျဖစ္ လုိအပ္ခ်ိန္မ်ိဳး ပင္ပန္းအားငယ္ခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေမ့ကို အရမ္းေတာင့္တမိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေမာင္ေလး . . . ခုခ်ိန္ဆိုရင္ ကၽြန္မေမာင္ေလး ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနျပီလဲ။ ေျပာရဦးမယ္ရွင့္။ ကၽြန္မကေလ အသားကျဖဴျဖဴနဲ႔ ရုပ္ကေလးက အေခ်ာသား။ ဒါ အေမနဲ႔တူလုိ႔ထင္ပါရဲ႕။ ေမာင္ေလးကလည္း အေမ အစ္မေတြနဲ႔သာတူရင္   ေကာင္ေခ်ာေခ်ာေလးျဖစ္မွာ။ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆုိ ေကာင္မေလးေတြမ်ား ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနမလား မသိဘူး။ အဘြားရဲ႕ေျပာစကားေတြထဲမွာ ၾကားရတာေတာ့ အေမ့နာမည္က ေဒၚလွလွတဲ့။ မွတ္မိပါေသးတယ္ အဲ့ဒီတုန္းက ေမာင္ေလးရဲ႕ နာမည္ေလးက ေဇာ္၀င္းရွိန္တဲ့။ ကၽြန္မနာမည္က ေမသဥၹာဦးေလ။ အေမက ကၽြန္မတုိ႔ကို ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ေတြရဲ႕ နာမည္ေလးေတြ ေပးထားခဲ့လုိ႔ အေမ့ရဲ႕စိတ္ရင္းက   ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔မယ့္ပံုပါပဲ။

              ေဆြမ်ိဳးဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ေရႊရွိမွ အမ်ိဳးေတာ္ခ်င္ၾကတဲ့ ေရႊမ်ိဳးေတြပါ။ ကၽြန္မတုိ႔က ဆင္းရဲတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ အဖတ္မလုပ္ၾကတာ မဆန္းပါဘူး။ ကၽြန္မက ဆင္းရဲေပမယ့္ မာနရွိတယ္။ ဘယ္ေဆြမ်ိဳးမွ ေအာက္က်မခံဘူး။ ေမြးစားမိဘေတြကိုပဲ မိရင္း ဖရင္းလုိသတ္မွတ္ျပီး အေမနဲ႔ ဘ၀ကို ရုန္းကန္ေက်ာ္ျဖတ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားခ်ိန္မွာပဲ အေမက ရင္သားကင္ဆာျဖစ္လာတယ္။ အေမရယ္ အေမေသလုိ႔မျဖစ္ဘူးေနာ္။ ေလာကၾကီးအလယ္မွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လုိရပ္တည္ရမလဲလုိ႔   ေဆာက္တည္ရာမရ   ျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ အေမဆံုးတယ္။

               တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ကၽြန္မစဥ္းစားမိတယ္။ အေမေတြက သမီးမိန္းကေလးေတြကို အားကုိးၾကတယ္ေလ။ အေမက ေမာင္ေလးကိုေခၚသြားမယ့္အစား သမီးမိန္းကေလးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မကို   ေခၚသြားရမွာ။ ဘာလုိ႔မ်ား မေခၚသြားခဲ့တာလဲ။ ကၽြန္မေလ ဘုရားရွိခိုးတုိင္း ဆုေတာင္းမိတယ္ သိလား။

  ''ျမတ္စြာဘုရားရွင္ . . ဘုရားတပည့္ေတာ္မသည္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္းတြင္

    ယခုကဲ့သို႔ မိဘေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေသကြဲ ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္းမွ ကင္းေ၀းရပါလုိ၏ဘုရား. . . ''

[ PS  :  ရံုးမွ သူငယ္ခ်င္း ေမသဥၹာဦး၏ တကယ့္အျဖစ္ပ်က္ေလးအား ခံစားေရးဖြဲ႔ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔လည္း ေဇာ္၀င္းရွိန္ ဆုိတဲ့နာမည္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရွိရင္ ဒီအျဖစ္ေလးေျပာျပျပီး   ေမးၾကည့္ေပးၾကပါေနာ္ ]

• Ø တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို ေျပာင္းခ်စ္လိုက္လို႔ ေျပာတိုင္း ငါကလိုက္ ခ်စ္ရမွာလား... မင္းေျပာလိုက္တဲ႔ စကားေတြဟာ ငါ႔ရဲ႕အခ်စ္ ကိုအရမ္းေစာ္ကားတယ္ ငါဟာ ေသြးသားေသာင္းက်န္းေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္
• မဟုတ္ဘူး …ကိုယ္တစ္ကယ္မခ်စ္ပဲနဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ႔မွအခြင့္ေရးယူတတ္တဲ႔
• ေယာက္က်ားမဟုတ္ပါဘူး…. (အိုင္ေတြ႔တိုင္းေျခေဆးတတ္တယ္လို႔ေျပာခံရတဲ႔ေယာက္က်ားေလးမ်ား
• ကြန္မန္း ေပးႏိုင္သည္)  ခ်စ္သူ မင္းဘာေၾကာင့္ ငါ႔ကို လမ္းခြဲခ်င္ရတာလဲ…  ငါ႔မွာမင္းႀကိဳက္တဲ႔ ဂုဏ္မရွိလို႔လား ၊ ေငြမရွိလို႔လား….ဒါမွမဟုတ္ မင္းႏွစ္သက္တဲ႔ ရုပ္ရည္မရွိလို႔လား ….တစ္ကယ္ေတာ႔ ဒါေတြဟာ အလကားပါကြာ…. လူဆိုတာ တစ္ေန႔က်ရင္ ေသရမွာပဲေလ ….  ေသတဲ႔အခါက်ရင္ မင္းႏွစ္သက္တဲ႔ ဂုဏ္ပကာသနေတြ ၊ ေရႊေငြေတြ ၊ တဏွာဆိုတဲ႔  အေရျပားေပၚက ပံုရိပ္ေတြဟာ ဘာတစ္ခုမွ ဘာသြားမွာမဟုတ္ဘူး ဒါကို မင္းသိရင္  ငါ႔ကိုနားလည္သြားမွာပါ … သူ႔ႏႈတ္တြင္ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေပါက္ကရစကားေတြကို အရူးလို ရႊတ္ဆိုေနမိသည္။ တစ္ကယ္ေတာ႔ သူလဲ ၀ါေတာ္ရွစ္ဆယ္ရ ဘုန္းႀကီးလည္း မဟုတ္ တဏွာကင္းစင္ေသာ အရိယာပုဂၢဳိလ္လည္းမဟုတ္ ….သာမာန္ လူတစ္ေယာက္သာျဖစ္၏။
• Ø မင္းဟာငါ႔ရဲ႕အခ်စ္ဦးပါ ….. မင္းနဲ႔အတူတူသြားခဲ႔ဘူးတဲ႔ေနရာေတြ အတူတူရွိခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြကို  ငါျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တုိင္း ငါဘယ္လိုလုပ္ေမ႔လို႔ရမွာလဲ…. မင္းကို ေမ႔မယ္ႀကံလိုက္တိုင္း အဲ႔ဒီအေတြးေတြက ၀င္၀င္လာတယ္… ဘာလဲ..စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္.. အခ်စ္ဦးရည္းစားဦးေတြဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ မညားၾကဘူးတဲ႔  မင္းေျပာဘူးတဲ႔ စကားတစ္ခြန္းေလ….ဟား ဟား ဟား(ရယ္သံ) ဘယ္က ေပါက္တက္ကရ စကားေတြလဲ မသိဘူး  ….. အဲဒီ စကားေတြဟာ ရူးေၾကာင္ေၾကာင္… ေပါေတာေတာ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ အေျချမစ္မရွိ ေပါက္ကရ စကားေတြပဲ..“မွတ္ခ်က္“ (စာေရးဆရာအားလံုးကိုမဆိုလိုပါ)…. တစ္ကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဦးဆိုတာ…. ငယ္ငယ္ကတည္းက ငယ္သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ၿပီး ခ်စ္ခဲ႔ၾကတဲ႔အခ်စ္ဦးရွိသလို… တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စေတြ႕ၿပီး ခ်စ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ အခ်စ္ဦးေတြလည္းရွိတာပဲေလ ….. အခ်စ္ဦးေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မညားၾကဘူးဆိုတဲ႔... စကားဟာ အၾကြင္းမဲ႔မွားတယ္….ဘာလို႔မညားၾကလဲ ဆိုတာ တစ္ခ်က္ပဲရွိတယ္ အဲ႔ဒါက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္သစၥာမရွိလို႔ပဲ..တစ္ကယ္လို႔သစၥာရွိရင္  ဘယ္သူခြဲခြဲ ““ဥပမာ““ ဘယ္စာေရးဆရာပဲခြဲခြဲ…ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ေဗဒင္ဆရာပဲခြဲခြဲ ကြဲမွာမဟုတ္ဘူး….       
• Ø ခ်စ္သူ မင္းကို… ျဖစ္ရပ္မွန္ဇတ္လမ္းေလး တစ္ခုေလာက္ေျပာျပမယ္ေနာ္…. ­ ဟိုး… လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ဂ်ပန္ျပည္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕မွာ ေခြးတစ္ေကာင္ရွိခဲ႔တယ္…. အဒီေခြးဟာ သူ႔သခင္အေပၚမွာ အရမ္းခ်စ္တယ္တဲ႔ အဲ႔ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ဘူတာရံုတစ္ရံုရွိတယ္… သူ႔ရဲ႕သခင္ အလုပ္လုပ္တဲ႔ ၿမိဳ႕က တစ္ျခားၿမိဳ႕မွာ…ရထားနဲ႔သြားရတာေပါ႔.. သူ႔သခင္ အလုပ္သြားတိုင္း သူဟာ ဘူတာရံုကို လိုက္ပို႔တယ္ …..အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း မီးရထား ဘူတာရံုေရွ႕ရဲ႕ အုတ္ခံုေလးေပၚမွာ ပံုမွန္ အၿမဲတမ္းႀကိဳဖို႔ေစာင့္ေနတယ္ အဲ႔ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ သူ႔သခင္ဟာ တစ္ျခားၿမိဳ႕ေလးမွာပဲ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးသြားတယ္…. ေခြးေလးက  ဘယ္သိမလဲေနာ္… သူ႔သခင္ကိုျပန္အလာကိုပဲ ေစာင့္ေနတာေပါ႔… ဘူတာမွာလဲလူေတြမရွိေတာ႔ဘူး….မိုးကလဲေမွာင္ေနၿပီး သူ႔တစ္ေကာင္တည္းပဲရွိေတာ႔တယ္ ….. မိုးလင္းတဲ႔အထိပဲ… မနက္က်ေတာ႔ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ႏွင္းေတြဖံုးေနလို႔ ျဖဴဆြတ္လို႔ေနတယ္… အစပိုင္းေတာ႔ လူေတြ သတိမထားမိေသးဘူး… သူဟာဆာလာလို႔ရွိရင္ အစာရွာထြက္တယ္ ၿပီးရင္ ျပန္လာေစာင့္တယ္…. ၾကာလာေတာ႔သူ႔ကိုလူေတြ သတိထားမိလာတယ္…. ေမာင္းထုတ္လဲမသြားဘူး….. တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက အိမ္မွာေမြးဖို႕ေခၚတယ္ မလိုက္ဘူး… သူ႕သခင္ကိုပဲ ေစာင့္ေနတယ္… အဲဒီလိုနဲ႔ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္းရာသီအလီလီ ေျပာင္းသြားတယ္ သူ႔ကေတာ႔ ေစာင့္တုန္းပဲ       လူေတြက သူ႔အျဖစ္ကို သိသြားေတာ႔ သနားၿပီး မုန္႔ေတြ ေကၽြးၾကတယ္… သူ႔သခင္ ျပန္လာႏိုးႏိုးေစာင့္ေနခဲ႔တာ ၉ ႏွစ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္… သူလဲအသက္ေတြ ႀကီးလို႔ေသသြားခဲ႔တယ္… သူရဲ႕သခင္အေပၚ သစၥာရွိတဲ႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အဲ႔ဒီၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွ လူေတြက… ဘူတာရံုေလးေရွ႕ရဲ႕ အုတ္ခံုေလးေပၚမွာ သူ႔ရဲ႕ပံုတူေခြးရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ ထုလုပ္ထားရွိခဲ႔တယ္…. ဒီ ေခြးရုပ္ေလးဟာ    ေတာၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ ဘူတာရံုေရွ႕မွာ ယေန႔ထက္တိုင္း ရွိေနတုန္းပဲ……    
• Ø တစ္ခါတစ္ေလ ငါ႔ရဲ႕စိတ္ဟာ အရူးတစ္ေယာက္လိုပဲ …. မင္းကို ေမ႔ေဖ်ာက္လို႔မရတာ ဘာေၾကာင့္ ငါကိုငါေတာင္မသိဘူး…. အဲ႔ဒီစိတ္ကိုလည္း မသိခ်င္ဘူး ….. ဘာကိုမွလဲမသိခ်င္ဘူး.. မင္းကိုခ်စ္ခဲ႔တာ တစ္ခုပဲသိတယ္ …. ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ငါဟာ လူေတြထဲက လူတစ္ေယာက္ပဲေလ…..
• Ø ဒီလိုနဲ႔ …..သူနဲ႔ ေဆာင္းဟာ ဒုတိယအႀကိမ္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။။။။
• Ø ေဆာင္း မင္းကို ကိုယ္ေမးခ်င္တာ တစ္ခုရွိတယ္ မင္းတကၠသိုလ္တတ္တုန္းက ခ်စ္သူထားခဲ႔တယ္ဆို…. ဘာျဖစ္လို႔လဲ…..သူမက အဲ႔ဒါ ဘာျဖစ္လဲ…. သူမ်ားေတြလဲ ထားတာပဲေလ…သူက မဟုတ္ဘူးေလ ေဆာင္း သူမ်ားေတြ ထားတိုင္း မင္းလိုက္ထားစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးေလ မင္းကိုငါက ျဖဴစင္တဲ႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္ခ်င္တာ…. အဲဒါက ရည္းစား မဟုတ္ဘူးေလ ကို… သူငယ္ခ်င္းပါ …. ဘာသူငယ္ခ်င္းလဲ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ထီးတစ္ေခ်ာင္း ေအာက္မွာ ပခံုးဖက္ၿပီး သြားတယ္ ငါျမင္တယ္… မသိလို႔ေမးရဦးမယ္ “ေဆာင္းေ၀လြင္“ သူငယ္ခ်င္းေတြက ပခံုးဖက္ၿပီး အဲလို ေလွ်ာက္သြားၾကလား…. မသိဘူးကြာ…. မေက်နပ္ရင္ လမ္းခြဲလိုက္….. သူဘာစကားတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ခဲ႔ေခ်… အဲဒီစကားက သူအမုန္းဆံုး မၾကားခ်င္ဆံုး စကားတစ္ခြန္းပဲျဖစ္ေလေတာ႔သည္.။

 ေရသားခ်ိန္

12.23.2013 အင္တာနက္(ေန႔လည္တစ္ေန႔လံုးလိုင္းက်ေနခ်ိန္)

                                                                                            ညီညီ

********* ကၽြန္မခ်စ္ေသာ ျမင့္မိုရ္ဦးက ေမေမ ********

လူသားေလာကၾကီးကိုေရာ သားသမီးေတြကိုပါ အလွေတြေ၀စီေနေအာင္ အလွဆင္ေပးတတ္ခဲ႕တဲ႕ ေမေမဟာ
ပညာတတ္လူလတ္တန္းစားကေန ဖြားေျမာက္လာသူတစ္ေယာက္ေပါ့ ။ ဒီလိုဖြားေျမာက္စမွသည္ မိခင္ဖခင္ေတြရဲ႕

ရူ႕မညီးေသာ သမီးလိမၼာေလး ေမေမတစ္ေယာက္ျဖစ္တည္ခဲ႕ပါတယ္ ။မိဘရဲ႕ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမူ႕ေတြကို ကူညီရင္း
ေက်ာင္းစာေပကို တဖတ္ သင္ယူရင္း အိမ္မူ႕ကိစၥအ၀၀ကို ေမေမက သမီးၾကီးပီသစြာနဲ႕ ေမာင္ညီမေတြရဲ႕ တာ၀န္ေတြကို ပုခံုး
ေျပာင္းတာ၀န္ေတြနဲ႕ သမီးလိမၼာေကာင္းေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႕တယ္။

အပ်ိဳေတာ္ အရြယ္ကိုျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာလည္း ေမေမဟာ သန္႕စင္မြန္ျမတ္တဲ႕ မိန္းမေကာင္းပီသစြာခ်စ္ေရးဆိုလာ
သူ ကာလသားေတြကို သူမကို လိုခ်င္ရင္ မိဘမ်ားဆီကို လာခြင့္ေတာင္းပါဆိုတဲ႕ စကားေလးနဲ႕လိမၼာပါးနပ္စြာ ေရွာင္တိမ္းျပီး
တကယ္ကိုယ့္ကို ႏွစ္သက္လို႕ မိဘေတြဆီမွာလာေရာက္ကမ္းလွမ္းခဲ႕တဲ႕ သူနဲ႕ပဲ အေၾကာင္းပါခဲ႕ျပီးက်ယ္ေျပာခတ္ခဲတဲ႕ သမု
ဒၵရာပင္လယ္ျပင္ ဘ၀လိွဴင္းတံပိုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႕ပါတယ္ ။

ကၽြန္မတို႕ ေဖေဖျဖစ္လာမဲ႕ ေမေမ့အမ်ိဳးေကာင္းသားဟာ ပ်ိဳတိုင္းၾကိဳက္တဲ႕ ႏွစ္ဆီတစ္ခိုင္ေပါ့ ။ ပညာတတ္ ႏုိင္ငံ
ေရးပရိယာယ္လည္းၾကြယ္ မိဘေတြကလည္း ဘိုးေဘးစဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာခဲ႕တဲ႕သူေတြ ဆိုေတာ့သားေထြးေလးကိုလိုေသးမရိွ
ဖူးဖူမူတ္ထားခံရသူတေယာက္ေပါ့ ။

ကၽြန္မတို႕ ေမေမမ်ိဳးရိုးဇာတိကလည္း ေခသူမဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး ။ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ အားကိုးရတဲ႕စစ္ကဲ
ၾကီးနဲ႕ ရာဇာဓိ ရာဇာ အႏြယ္ေတာ္ေစာ္ဘြားဘုရင္အဆက္ရဲ႕ေသြးေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ဆင္းသက္လာခဲ႕သူတေယာက္ပါ။
သို႕ေသာ္ျငားလည္း ေဖေဖတို႕ေလာက္ ေမေမကခ်မ္းသာၾကြယ္၀မူ႕ေလ်ာ့နည္းခဲ႕သေပါ့။

ဒါကေမေမတေယာက္အေၾကာင္းေလးေပါ့။ ကၽြန္မတို႕ လို႕ျဖစ္တည္လာမဲ႕ သမီးသားေတြရဲ႕ မိခင္ဖခင္ေတြရဲ႕
မ်ိဳးရိုးဇာတိပုညအစေလးေပါ့ ။

ကၽြန္မဆိုလိုခ်င္တာကေလ ေမေမဟာသူေဌးသားနဲ႕ညားခဲ႕ေပမဲ႕ သူေဌးကေတာ္ ဘ၀ကို မရရွာပါဘူး ။ သူေဌး
ကေတာ္ေတြလို စည္းဇိမ္အျပည့္နဲ႕ မစံစားခဲ႕ရပါဘူး ။

ေမေမအိမ္ေထာင္က်ျပီးေတာ့ မိန္းမတို႕ ၀တၱရားနဲ႕ အညီ ေသ်ွာင္ေနာက္ ဆံထံုးပါခဲ႕ရတယ္ ။ ေမေမက သူေဌး
အိမ္မွာ လိုက္ေနရတယ္ ။ ဒါေပမဲ႕ ေမ့ေမ့လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေရႊသူေဌးသားက မိဘသူေဌးပဲဆိုျပီး အလုပ္လဲ လက္ေၾကာတင္း
တင္းမလုပ္ `ဟိုေရာင္သည္ေရာင္ လုပ္ေနတဲ႕သူမ်ိဳးဆိုေတာ့ အိမ္ယာအလုပ္ေတြကို စာရင္းငွားနဲ႕ လြတ္ထားျပီး မိဘအိမ္မွာ
အတူေနဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသေပါ့ ။

ဒီလို အဲလယ္အဲလယ္နဲ႕ ေမေမဟာ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းရင္း သားသမီး သံုးေယာက္ထြန္းကားျပီးကၽြန္မကိုစျပီး
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားခ်ိန္မွာေတာ့ ေမေမ ေဖေဖ ဘဘက မိဘေကာင္းပီသခဲ႕တယ္ သားသမီးကိုေကာင္းရာညႊန္ေစခဲ႕တယ္။
ဘဘက ငါ့သမီး နင္သူေဌးသားရေပမဲ႕ ဒီလိုေနသြားရင္ နင္တို႕ ရိွတာေလး ထုခြဲေရာင္းခ်စားေသာက္ရတဲ႕ အဆင့္ေရာက္မယ္
ငါ့သမီးကို အဖက ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမူ႕အတတ္ေတြကို ေသခ်ာသင္ေပးခဲ႕တာပဲ ဆန္းေရာင္းရင္ ဆန္စားရမယ္ ဆီေရာင္း
ရင္ဆီစားရမယ္ သုိ႕ေသာ္ သမာအာဇီ၀ေတာ့ က်ရမယ္ သူဖို႕ကိုယ့္ဖို႕ မွ်တတတ္ရမယ္ ။ မူးရစ္ေစတဲ႕ ပစၥည္းမ်ိဳးေတြဆိုေဆး
လိမ္ေတာင္ မေရာင္းေလနဲ႕ ဆိုျပီး ဘဘက လမ္းျပေပးခဲ႕တယ္ ။ ေစ်းေရာင္းစားတာ သူမ်ားဟာ ခိုးတာ၀ွတ္တာမ`ဟုတ္ဘူး
ရွက္စရာ မလိုဘူးလို႕လမ္းျပေပးခဲ႕တယ္ ။

ေမေမဟာ အလုပ္မလုပ္ပဲ ထုိင္စားေနတဲ႕ ေဖေဖနားမွာ ျဖစ္သလိုသာေနခဲ႕မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕လည္း လူ႕ဘ၀
ဆိုတာေတြကို အခုလို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ေတြးခြင့္ေတာင္မရတဲ႕ ဘ၀မွာ ရွင္သန္ေနထိုင္ေနရေလာက္ပါျပီ ။

ေမေမဟာ ကၽြန္မမေမႊးခင္ ကုိယ္၀န္သံုးလကေန ေစ်းေတာင္ေခါင္းေပၚရြက္လို႕ တစ္အိမ္၀င္တစ္အိမ္ထြက္
ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ေစ်းသည္ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ႕တယ္ ။ ေျခတိုေအာင္ေခါင္းေပၚပါသမွ်ကုန္ေအာင္ ေရာင္းခ်ခဲ႕ရတယ္ ။သူေဌးသား
ေဖေဖကေတာ့ေပ်ာ္ျမဲ လယ္ျမဲ ေသာက္ျမဲေပါ့ ။

ဒီၾကားထဲ သူ႕ဂုဏ္သူ႕အဆင့္နဲ႕ မတန္တဲ႕ ေစ်းသည္အလုပ္ကို လုပ္လို႕ ဆိုျပီး ဆူပူၾကိမ္းေမာင္း ရိုက္ပုတ္ခံခဲ႕
ရျမဲ နဲ႕ ငါ့သားသမီးေတြ မ်က္ႏွာမငယ္ေစေရး ပညာတတ္ေတြျဖစ္ေရးအတြက္ ေမေမဟာ ေစ်းေတာင္းေခါင္းေပၚတင္ျပီး
ေရာင္းျမဲေပါ့ ။ လင္ဆီကေန တျပားတခ်ပ္ မေတာင္းတတ္ခဲ႕သလို သူတို႕ေျမတလက္၀ါးေတာင္ ေမေမက မေပါင္းနွံခဲ႕ဘူးသူ

။

ေယာကၡမ ၀တ္ လင္သား၀တ္ေတြကိုေက်ပြန္ခဲ႕သလို သားသမီးေတြရဲ႕ တာ၀န္ေတြလဲ ေမေမမလစ္ဟင္းေစခဲ႕ဘူး
ကၽြန္မတို႕ ေမာင္ႏွမေတြကို ပညာတတ္ေတြျဖစ္ေအာင္လည္း အားသြန္ခြန္စိုက္ အားထုတ္ခဲ႕တယ္ ။

ေမေမကေလ တေနကုန္ရြာရိုးကိုးေပါက္ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ေျခတိုေအာင္ေလ်ာက္လွမ္းခဲ႕ရလည္း

တခ်က္ေလးေတာင္ ေမေမ မညီးတြားခဲ႕ဘူး ။ ျပန္လာခ်က္ျပဳတ္သားသမီးေတြကို ေကၽြးေမြး ညေရာက္တာနဲ႕ သားသမီးေတြ
ကို စာသင္စာျပလုပ္ေပးႏုိင္ေသးတယ္ ။ သားသမီးေတြ စာၾကည့္ေနရင္ အိပ္ခ်င္မစိုးလို႕ လၻတ္သုပ္ေလးကလည္း သုပ္ေပး
ေပးေသးတဲ႕ ေမေမ။ ဒါဟာ ေမေမ အာဇာနည္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြေပါ့ ။

ဘ၀ကို ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္ျပစ္မဲ႕ မိန္းမသားေမေမ မဟုတ္ခဲ႕ဘူး။ ဒါတင္လားဘယ္ကမလည္း ကၽြန္မဒီအရြယ္ေရာက္
မွ ေမေမ့ေမတၱာေတြကို တစိမ့္စိမ့္ေလးျပန္ခံစားမိတယ္ ။

ေနာက္ ေမေမေလ အဲဒီလို ေစ်းလည္ေရာင္းရင္း က်စ္က်စ္ပါေအာင္လည္း စုေဆာင္းတတ္ျပန္ခဲ႕တယ္ ။

အရင္းအႏွီးေလးမ်ားလာေတာ့ ေမေမက အိမ္ဆိုင္ေလးေထာင္လိုက္တယ္ ။ဒီအိမ္ဆိုင္ေလးကေန ေမေမဆက္ဆံေရးေကာင္း
မြန္တည္ၾကည္မူ႕ေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႕ လူလားမေျမာက္ခင္ မွာ ကုန္စံုဆိုင္ၾကီးတခုကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕တယ္ ။

ေစ်းသည္ကို အထင္အျမင္ေသးတတ္တဲ႕ လင္သားရဲ႕အသိုင္းအ၀န္းကိုအံတုရင္း အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတဲ႕
ေလာကငရဲေတြကို ခါးသီးစြာခံစားရင္း ေမေမဟာ သားသမီးေတြရဲ႕ လမ္းျပၾကယ္စင္တစ္ပြင့္ ဟိုမိုးေကာင္းကင္ထက္ကလမင္း
ၾကီးလို ထြန္းလင္းေအးျမခဲ႕တဲ႕ ေမေမ ။

ကၽြန္မတို႕ေတြခေလးအရြယ္ မွတ္မိခ်ိန္မကစလို႕ ေမေမဟာ သားသမီးေတြကို အာဏာနဲ႕မအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႕ဘူး
နားလည္မူ႕ေတြနဲ႕ ရင္းနီးေစတယ္ ေႏြးေထြးေစတယ္ ။သားသမီးေတြကို တာ၀န္သိတတ္မူ႕နဲ႕ေစခိုင္းတယ္ ။ အတင္းအက်ပ္
မေစခိုင္းတတ္သူ ။ ဘ၀သင္ခန္းစာကို ေမေမက လက္ေတြ႕နဲ႕သင္ၾကားေပးတယ္ ။

အစားအစာစားရာမွာလည္း မိသားစုေပါင္းစည္းမူ႕နဲ႕ အျမဲစည္းလံုးေစခဲ႕တယ္ ။ ေမေမက သူေသေလာက္
ေအာင္ပင္ပန္းလို႕ျပန္လာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ သားသမီးေတြနဲ႕ ခြဲျပီးမစားေသာက္တတ္ခဲ႕ဘူး ။

ဒီလို မအားမလပ္ ဇယ္ဆက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားတဲ႕ ေမေမက ကၽြန္မတို႕ကို သူတပါးဆီ ေငြကိုအလြယ္တကူမသံုး
စားတတ္ေအာင္ပညာသားပါပါသြင္သင္တတ္ခဲ႕ျပန္တယ္ ။

သားတို႕ သမီးတို႕ ဒီေန႕ဘာစားမလဲ ေမေမလုပ္ေပးမယ္ ။ အိမ္မွာ လုပ္စားတာက သန္႕လည္းသန္႕ရွင္းတယ္ ၀၀
လင္လင္လည္းစားရတယ္ ။ ေကာင္းေကာင္းလည္းစား၇တယ္ ။ တေန႕တမ်ိဳး မရိုးေစခဲ႕ရဘူး ရာသီေပၚခ်ိန္အစာဆိုလည္း
စပါးသစ္ေပၚရင္ မူံ႕ပဲဆုပ္ တို႕ေကာင္းညွင္းေပါင္းတို႕ကို အိမ္မွာ အေက်ာ္ကိုေက်ာ္ျပီး အ၀ေကၽြးခဲ႕တဲ႕ေမေမ ပါ ။

ေနာက္ ေမေမကေလ ဘာသာေရးဖတ္မွာလည္း မလစ္ဟင္းေစခဲ႕ျပန္ဘူး ။ မနက္လင္းကိုယ္လက္သန္႕စင္ျပီး
တာနဲ႕ ဘုရားမ်က္ႏွာသစ္ေတာ္ေရ သံုးေတာ္ေရ ေသာက္ေတာ္ေရ ကပ္ျမဲ ခ်က္ျပဳတ္ျပီးတာနဲ႕ ဆြမ္းပန္း စတဲ႕ ၀တ္ေတြကို
ျဖည့္ျမဲ ေပါ့ ။ ကၽြန္မတို႕ကေလးအရြယ္ကေနစျပီး ေမေမက သူဘုရား၀တ္ျပဳရင္ ဘုရားေဆာင္ေရွ႕ေလး ပုဆစ္တုပ္ေလးထိုင္
ျပီး ဦးတင္ခိုင္းျမဲေပါ့ ။ သြားရင္းလာရင္း လုပ္ရင္းနဲ႕ အိမ္မူ႕အတတ္ေတြ ဘာသာေရးအလုပ္ေတြ ကိုယ့္ထံုးထမ္းဓေလ့ေတြကို
သင္ၾကားညႊန္ျပႏုိင္ခဲ႕သူေပါ့ ။

ကၽြန္မတို႕ ဥံဳးဗုဓ္ သီလယူတတ္ခ်ိန္ကစလို႕ အတူသီလေစာင့္ေစခဲ႕တယ္ ။ ဥံဳးဗုဓ္က ထြက္ျပီဆိုလည္း
တပတ္တမ််ိဳး မရိုးႏုိင္ေအာင္ကို ေခါက္ဆြဲသုပ္ မူံ႕တီသုပ္ ၾကာဇံဟင္း မူံ႕ဟင္းခါးဟင္း ထမင္းေက်ာ္နဲ႕ အေက်ာ္ပူပူ

ပဲပူပူေလးနဲ႕ မနက္ သီလထြက္ကို ေျပျငိမ္းေစတတ္ခဲ႕တဲ႕ ေမေမ ။ ကၽြန္မတို႕ ေမေမက သာမန္မိန္းမေတြထက္
အတတ္မ်ိဳးစံုကို တတ္ကၽြမ္းခဲ႕တယ္ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမူ႕လည္းႏုိင္နင္းခဲ႕သူ ။အိမ္တြင္း မူ႕

အလုပ္ေတြခ်က္ျပဳတတ္ျခင္းေတြမွာ သာလြန္ခဲ႕တဲ႕ အေထြေထြပါရဂူ ပါရမီရွင္တစ္ပါး ေမေမျဖစ္ခဲ႕တယ္ ။

ေမေမရဲ႕ ေမာ္ကြန္းကို ဘယ္လိုမွ ကၽြန္မမထိုးစြမ္းႏုိင္ ေမာ္ကြန္းမတင္ႏုိင္ပါဘူးရွင္ ။ေမေမရဲ႕ျပယုဂ္ကိုေဖာ္ထုတ္
လို႕ရ ေကာင္းရေပမဲ႕ ေမေမ့ ရင္တြင္းက ေမတၱာစိမ့္စမ္းေတြက သိီတာ ခုႏွစ္တန္ေတာင္ မီွခ်ိမ့္မထင္ ပါဘူး ။

အိမ္တြင္းမုူ႕အလုပ္ေတြကိုလဲ ကၽြန္မတို႕လုပ္ကိုင္တတ္ခ်ိန္မွာ သူ႕အလွည့္ကိုယ့္အလွည့္နဲ႕ အလွည့္က်တာ၀န္
ေပးတတ္မူ႕ေတြနဲ႕ မိန္းမပီသတဲ႕ မိန္းမေတြျဖစ္ဖို႕ ေမေမကတင္ၾကိဳစီမံတတ္ခဲ႕တယ္ ။ ကိုယ့္တာ၀န္နဲ႕ကိုယ္ ေက်ာင္းကျပန္
အိမ္အလုပ္ကို ကိုယ္တာ၀န္က်ရာ ကိုယ္စီလုပ္ကိုင္းရင္ အခ်ိန္ကုန္ေစခဲ႕တယ္ ။

ဘယ္ေလာက္မိန္းမပီသလိုက္တဲ႕ ေမေမလည္းဆိုရင္ အလွအပတြက္ ဖတ္ခ်ိန္မရေအာင္ ဇယ္ဆက္သလိုအလုပ္
မ်ားတာေတာင္ မ်က္ႏွာသန္႕စင္ျပီးတာနဲ႕သနပ္ခါးေရက်ဲေလး ပါးေပၚတင္ျမဲ သားသမီးေတြကိုလည္း တင္ေပးျမဲေမေမေပါ့။
ကၽြန္မတို႕ေက်ာင္းသြားရင္လည္း သနပ္ခါးေလး လိမ္းျမဲေစခဲ႕တဲ႕ ေမေမ ။ မိန္းကေလးဆိုတာ သနပ္ခါးေလးပါမွ က်က္သေရ
ရိွတတ္ခဲ႕တဲ႕ေမေမ ။

အိမ္ အလွအပ ႏွင္းဆီေတြ ရြက္လွပင္ေတြ ေတာ္၀င္သဇင္ေတြ စံပါယ္ေတြျမတ္ေလးပန္းေတြ ရာသီေပၚပန္း
စံုဖူးပြင့္ခြင့္နဲ႕ အိမ္ကို ေမႊးၾကိဳင္သင္းေစခဲ႕တဲ႕ေမေမ ။

သားသမီးေတြကို ေလာကဓံလိွဴင္းတံပိုးေတြထဲ လိွဴင္းမွဴးလည္းမျဖံဳ ဘ၀လွိဴင္းဒဏ္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံရင္း သားသမီးေတြ
ဘ၀ ေတာ္သထက္ေတာ္ ျမင့္သထက္ျမင့္ေစခဲ႕တဲ႕ ေမေမ ။ သူ႕ေကာင္းက်ိဳးတစက္ေလးေတာင္ မၾကည့္တတ္ခဲ႕တဲ႕ေမေမ။
သားသမီးေတြဆီကေန ဘာတစ္ခုမွ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ လုပ္ကိုင္မေပးတတ္ခဲ႕တဲ႕ ေမေမ ။ သားသမီးေတြ လူလားေျမာက္လို႕

ဘ၀၀မ္းစာေတြျပည့္လွွ်ံဖို႕ အေရး ပညာအေမြ ေလာကုဋ္အေမြ ယဥ္ေက်းမူ႕အေမြ ရိုးရာအေမြ အခ်ိန္တန္
လို႕ ေလာကထဲ ေလာကပင္လယ္ထဲ လက္ပစ္ကူးမဲ႕သားသမီးေတြအတြက္ အိမ္တြင္းအလုပ္စီးပြား သိမ္းထုတ္ေသခ်ာေစခဲ႕
တဲ႕ ေမေမ ။ သားသမီးေတြ အေတာင္အလက္ေတြစံုလို႕အေမ့အိမ္ေလးကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ေက်ာခိုင္းစြန္႕ခြာ
ထြက္သြားခ်ိန္မွာလည္း အေမဟာ တရားဓမၼနဲ႕ ေပ်ာ္ေမႊ႕လို႕သားသမီးေတြ အတြက္ ေမတၱာေတြေ၀ေနစဲေမေမ ။

ဒီလို ကၽြန္မတို႕ ဖ၀ါးလက္ႏွလံုး ပခံုးလက္ႏွစ္သစ္လူျဖစ္စေလးကေန အိုေအးဆို ေတးဆိုျငီးရင္း မေမာႏုိင္မပန္း
ႏုိင္ ယုယပိုက္ေထြးျပီး ေနပူမိုးရြာ မေရွာင္ရက္ခဲ႕သူေမေမ ။ သားသမီးေလးေတြ အရိပ္ထဲမွာေခၽြးသိပ္ေစျပီး ေနေရးထိုင္ေရး
ေလာကီေရးေတြဘယ္ေလာက္ပင္ရူပ္ေထြးေနခဲ႕လဲ ေတးဆိုေခ်ာ့သိပ္ အၾကင္နာပိုခဲ႕တဲ႕ ေမေမ ။ ၾကယ္လေတြကို
ဆြတ္ခူးလို႕ ပန္းလိုသိီလို႕ ရေကာင္းေပမဲ႕ ျမင့္မိုရ္ဦးက ေမေမ့အတြက္ သားသမီးေတြက ျပဳစုယုယမူ႕ ပန္းေတြကို မသီေပး
ႏုိင္ခဲ႕ဘူးေမေမရယ္ ။

အခုေတာ့ ေမေမကေလ ေလာကေျမေပၚကို ေျခခ်ျပီးသည္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခ်ိန္တိုင္ေတာ့မွာေတာင္
ကၽြန္မတို႕ သားသမီးေတြ ေမ့ေမ့နားမွာ ကြန္းခိုနားေထာက္ေနခ်င္ၾကတံုး ။ ေမေမေတြအတြက္ တာ၀န္ေပ
မေတြနဲ႕ ဘမ္းျပ ေမေမအိုမင္းၾကီးရင့္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႕သားသမီးေတြ ထမင္းတစ္လုပ္ေရတစ္ခြက္ ခြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြြံ႕ေကၽြးတုိက္ခြင့္
မၾကံဳရေသးဘူး ။(((( တာ၀န္မေက်တဲ႕ သားသမီးေတြ အတြက္ ေမေမအေပါင္းရဲ႕ ေမတၱာေတြကိုယ္စား တုႏုိင္းမဖြဲ႕သာေသာ
စြမ္းအားရိွသမွ်ေလးျဖင့္ က်န္ရိွေနေသးတဲ႕ အခ်ိန္ေလးမွာ ကၽြန္မတို႕သားသမီးေတြ ေမေမ့အတြက္ ေပးဆပ္ခြင့္ေလးရိွ
သမွ်ကို(( လက္က်န္အသက္ေလးနဲ႕ )) ေမေမေတြကို ဆက္ခ်စ္ေပးၾကပါ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးၾကပါ ။

ၾကင္နာေႏြးေထြးေပးၾကပါလို႕))))
ေတာင္းဆိုရင္း ကၽြန္မခ်စ္ေသာ ျမင့္မိုရ္ဦးက ေမေမအေပါင္းအားဦးညႊတ္ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါသည္ ။

((((( မိဘဆိုတာ ေရွ႕ေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို သားသမီးတိုင္းကလည္း မိခင္ေကာင္းေတြျဖစ္ဖို႕ ေရွ႕ေဆာင္
ႏြားလားေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားမွ ေနာက္ႏြားတစ္သိုက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္သကဲ႕သို႕ ေရွ႕ေဆာင္ေကာင္းတဲ႕ ေမေမေတြမွသည္
ေနာက္လိုက္ေကာင္းျဖစ္တဲ႕ သားသမီးေလးမ်ားဆီသို႕ )))))

******* ေမတၱာျဖင့္ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ *******
( ၂၃ . ၁၂ . ၂၀၁၃ .)

ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ့ရနံကို..........ယုယစြာရိႈက္နမ္းဖို့ထက္

ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ့ဥယာဥ္မူးကို.....ငါတန္ဖိုးထားစြာနမ္းရိႈက္ပါရေစ။။။။။။။။။။။။။။။။

ကာရံလွတဲံကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို.................ရင္ခုန္စြာခံစားေနဖို့ထက္

ကဗ်ာကိုဖန္တီးတဲ့မင္းနွလံုးသားကို.............ငါရင္ခုန္စြာသိမ္းပိုက္၇ပါရေစ။။။။။။။။။။။။။။။

မာယာေတြဆင့္ကဲၿဖန္းထားတဲ့..........မင္းအၿပံဳးေတြထက္

ဟန္ေဆာင္မႈ့ေတြကင္းတဲ့မင္းရဲ့အမုန္းေတြကို.................ငါရင္နာစြာေမွ်ာ္လင့္ပါရေစ။။။။။။။။။။။။။။။။။

ငါကိုခ်စ္ဖို့ထက္................ဘယ္သူ့ကိုမွမင္းမခ်စ္တာကိုငါေတာင္းဆိုပါရေစ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

********* မိန္းကေလးမ်ား အပ်ိဳေတာ္၀င္လာျပီဆိုရင္ ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းေနထိုင္သင့္လည္း ********

မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သင္တို႕တစ္ေတြျမင္ဘူးၾကပါလိမ့္မည္ ။သုိ႕ေသာ္ခရီးသြားဟန္လြဲေလး
မ်ားမေတာ့ ကၽြန္မတို႕ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြဟာ ဆက္ေကာ့လက္ေကာ့ အသြင္တင့္တယ္ဟန္ေလးမ်ားႏွင့္ေပါ့ ။ဒါေပမဲ႕ မိန္းမပ်ိဳ
ေလးအေတာ္မ်ားမ်ား အိမ္တြင္းမွာျပဳမူေနထုိင္ျခင္း ထိန္းသိမ္းတတ္ျခင္းေတြမွာေတာ့ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြ အေပ်ာ္အပါးေျဖ
ေပ်ာ္စရာေတြမ်ားလာတာႏွင့္ အမွ် မိမိကိုယ့္ကို လန္းဆန္းတတ္ၾကြစြာနဲ႕က်က္သေရ မဂၤလာရိွစြာ ေနထိုင္တတ္ျခင္းအမူ႕ေတြ
မွာ အေတာ္အားနည္းရပ္၀န္းတခု ျဖစ္ေပၚမွန္းမသိျဖစ္ေပၚေနၾကပါတယ္ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးေတြ ေနထိုင္တဲ႕ အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ားကိုေလ့လာၾကည့္ပါ သူတို႕ေလးေတြမွာ အလႊာေပါင္းစံုျဖစ္
တည္ေနၾကတာကေတာ့ IT ပစၥည္းတခုမဟုတ္ တခုနဲ႕ အလုပ္ေတြ ရူပ္ေနတတ္ျပီး အရြယ္ေတာ္၀င္စ အပ်ိဳျဖန္းေလးမ်ား
ဟာညစ္ေထးေထးနဲ႕ အိမ္မွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ အေပၚရံေရႊမံႈၾကဲထားျပီး ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပ အိမ္တြင္းအိမ္ပမေတာ့ ရူပ္ေပပြ
ေလ်ာင္းျပီး ရူ႕ခ်င္စဖြယ္ မရိွ သိုမိုစြာ ေနထုိင္းျခင္းအမူ႕ေတြမွာ ေပ်ာ္ပါးေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရတတ္ပါတယ္ ။

အနာဂတ္ခရီးရွည္ၾကီးလက္လြဲေျပာင္းဆက္ခံမဲ႕ ဒီသမီးပ်ိဳသားပ်ိဳေတြဟာတုိင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕တန္ဘိုးကိုမဆို
ထားနဲ႕ မိမိရဲ႕တန္ဘိုးေတြကိုေတာင္မတြက္ခ်က္တတ္ရင္ ကၽြန္မတို႕ တုိင္းျပည္ၾကီး တိုးတတ္တာလားဆုတ္ယုတ္ေနတာလား
ဆိုတာေလးကို ခြဲျခားနားလည္ေစခ်င္ပါတယ္ ။

ကၽြန္မတို႕ တုိင္းျပည္တခုရဲ႕ ယဥ္ေက်းမူ႕စြမ္းအင္ေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္နုိင္မူ႕စြမ္းအားေတြ ရိုးရာဓေလ့
ေတြ အတြက္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြရဲ႕ (( အား )) အေပၚအမ်ားၾကီးတည္မီွေနပါတယ္ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးရဲ႕ ျပဳမူေနထုိင္ထိန္းသိမ္းတတ္ျခင္းအမူ႕ေတြဟာ သက္ရိွကမၻာေလာကၾကီးနဲ႕လူသားေတြေဂဟ
စနစ္နဲ႕ အရာအားလံုးခ်ိတ္ဆက္ေနသလို တုိင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ တိုးတတ္ျခင္း ဆုတ္ယုတ္ျခင္းေတြတည္မီွေနတတ္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာေတြတိုးတတ္ျပီး စိ္တ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ နိမ့္က်လာေနရင္ ဒီတုိင္းျပည္ရဲ႕ ပင္မ
လူမ်ိဳး ယဥ္ေက်းမူ႕ ထံုတမ္း ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မူ႕ေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လာကုန္ရင္ ကၽြန္မတို႕ဟာ ဘာလူမိ်ဳးလည္း ဘာယဥ္
ေက်းမူ႕ေတြထြန္းကားလည္း ဘာေတြကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သက္၀င္လည္း ဆိုတာ ခ်ျပဖို႕ေတာင္ ခတ္ ခတ္ခတ္ျဖစ္လာမယ္ ။

ဒါေၾကာင့္ အနာဂတ္ကာလၾကီးအတြက္ ျမန္မာသမီးပိ်ဳေလးေတြဟာ ျမန္မာကေမြးတဲ႕ ျမန္မာ့သမီးပ်ိဳ
တစ္ေယာက္ဟာျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ႕ကို မီးေမာင္းထိုးျပႏုိင္တဲ႕ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြျဖစ္ေနသင့္ပါတယ္ ။

ရိုးရာယဥ္ေက်းမူ႕ ထံုးတမ္းေတြကို နားလည္လက္ခံယူတတ္ရမယ္ ။ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာတိုးတတ္မူ႕အေပၚမွာ သာ
ယာ ျပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြက်ဆံုးေနရင္ ဘာသာယဥ္ေက်းမူ႕ေတြကို မင္းတို႕ေလးေတြေမ့ေလ်ာ့ေနရင္ ေတာ့မင္းဟာျမန္မာ
ဆိုတာ ေျပာဖို႕ ရွက္တတ္ၾကစမ္းပါကြယ္ ။

ျမန္မာသမီးပ်ိဳဆိုတာေလ အပ်ိဳေတာ္၀င္လာျပီဆိုရင္ အေနအထိုင္ပိရိေသသပ္တတ္ရမယ္ ။ မနက္အိပ္ယာႏိုးထ
ကိုယ္လက္မ်က္ႏွာသန္႕စင္ျပီးခန သနပ္ခါးပန္းနံသာေမႊးေမႊးေလးပါးေပၚတင္လို႕သပ္ရပ္သန္႕ရွင္းတဲ႕ အ၀တ္အစားေလးကိုယ္
မွာကပ္လို႕ ဦးစြာပထမ ျမတ္ဗုဒၶကို ရွစ္ကိုးေကာ္ေရာ္အေလးအျမတ္ပူေဇာ္ျပီး မ်က္ႏွာသစ္ေတာ္ေရ သံုးေတာ္ေရေသာက္ေတာ္
ေရ ပန္းေလးေတြ ပူေဇာ္ျပီး တဖန္ ကိုယ့္အိမ္ယာတြင္းသန္႕ရွင္းအိပ္ယာ သန္႕စင္ကာျဖင့္ အိမ္မူ႕ကိစၥအ၀၀ကို မိခင္မာတာ
အားကူးညားခန လိုရာျပီးေျမာက္ခရီးေရာက္ေသာ္ သြားျမဲေနျမဲလုပ္ျမဲတိုင္းႏွင့္ ေက်ာ့ရွင္းခႏၶာ သန္႕စင္ကာျဖင့္ အခ်ိန္ပိုညား
ရိွလက္ျပန္ေသာ္ တရားစာေပ ပြားေ၀ကာျဖင့္ ဖရုႆ၀ါစာရုန္႕ရင္းၾကမ္းစြာေသာ ေျပာဆိုဟားတုိက္ရယ္ေမာျခင္းငွာ မေနရွာ
သင့္ေပဘူးေပါ့ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးဆိုတာ ((((( ေက်ာက္ရိုင္းေလးတစ္တံုးလိုပါပဲကြာ ...... ဒီေက်ာက္ရိုင္းေလး ၀ယ္ယူဖို႕ေအာင္
မေအာင္ေစာင့္ၾကည့္ေနသူေတြ အမ်ားၾကီးမို႕ပါ ))))ဒီလိုေစာင့္ၾကည့္သူေတြ ၀န္းရံခစားခံေနရတဲ႕ မိန္းမပ်ိဳေလးအရြယ္ေတာ္
၀င္စမွာကိုယ့္ရဲ႕တန္ဘိုးကိုျမင့္သထက္ျမင့္မဲ႕ အျပဳအမူမ်ိဳးေတြကိုပိုင္ဆုိင္သင့္တယ္သိသင့္တယ္ေလ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးဆိုတာ (((( စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္နဲ႕လဲတူပါတယ္ ))))စာအုပ္ေကာင္းေလးတစ္အုပ္ကိုဖတ္ေန
တဲ႕သူဟာ ဒီစာအုပ္ေလးကိုလက္ကမခ်ခ်င္သလို မိန္းမပ်ိဳေလးေတြကလည္း အရသာခံဖတ္ေလ ေကာင္းေလျဖစ္တဲ႕စာအုပ္
ေလးလို ေနထိုင္တတ္ရမယ္ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးေတြဟာ (((((ပန္းေရာင္စံုရူ႕ခင္းၾကီးနဲ႕လဲအလြန္တူပါတယ္ ။))))) ပန္းေရာင္စံုေတြနဲ႕ျပည့္ညွက္ေန
တဲ႕ရူ႕ခင္းၾကီးဟာ ၾကည့္ေလၾကည့္ေလသာယာႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေလ မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေလပါပဲ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အဆင္းအခ်င္းေတြဟာလဲ ေ၇ာင္စံုရူ႕ခင္းၾကီးတစ္ခ်ပ္ဆိုတာမေမ့ပါနဲ႕ ။ဒါေၾကာင့္
မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ဘ၀ကို ျပီးစလြယ္မျဖတ္သန္းခ်င္ပါနဲ႕ ။ လွပတဲ႕ ေရာင္စံုရူ႕ခင္းၾကီးနဲ႕တူေအာင္ၾကိဳးစားပါ ။

မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ဟာ((((( ေရာင္စံုသက္တန္႕တစ္စင္းနဲ႕လည္းတူပါတယ္ ။ ဒီလို လွပတဲ႕ ေရာင္စံု
သက္တန္႕တစ္စင္းျဖစ္ေပၚဖို႕ ေရမံႈေရမႊားေလးေတြကေန ျဖစ္တည္လာတတ္သလို မိန္းမပ်ိဳေလးဘ၀ လွပဖို႕ကလည္း
မိမိရဲ႕ အေသြးအမႊားေလးေတြကေနစျပီး ဂရုစိုက္ျပဳမူထိန္းသိမ္းတတ္ရပါ့မယ္ ။

ဒီလိုပါပဲ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြဟာ တခါတရံမွာ (((((လွပသန္႕စင္တဲ႕ ပုလဲလံုးေလးနဲ႕ သ႑န္တူပါတယ္ ။))))
ႏွစ္သက္လိုခ်င္စဖြယ္ တန္ဘိုးၾကီး ပုလဲတစ္လံုးေလးျဖစ္တည္လာဖို႕က သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္တြင္းကမ်က္ရည္ဆိုတဲ႕ အညစ္အေၾကး
ေလးေတြ မ်ားစြာျပိဳဆင္းေပးခဲ႕ရျပီးမွ လွပတန္ဘိုးၾကီးတဲ႕ ပုလဲတစ္လံုးဘ၀ကိုရလာႏုိင္တာပါ ။

ထို႕အတူပါ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြ`ဟာ မေကာင္းတဲ႕အမူအက်င့္ေလးေတြကို အခ်ိန္မီွစြန္႕ထုတ္ျပစ္ျပီး တန္ဘိုးမ
ျဖတ္ႏိုင္တဲ႕ ဘ၀တစ္ခုကို ပိုင္ဆုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္ ။

လူသားတုိင္းမွာေတာ့ သူ႕တန္ဘိုးနဲ႕႕သူရိွတဲ႕သူေတြၾကီးပါ ။ ဒီထဲကမွ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဘိုး
ဟာ ဘ၀တစ္ခုလံုးနဲ႕ ညီမွ်ပါတယ္ ။ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ျဖစ္တည္မူ႕အစမွသည္ မိမိရဲ႕ ျပဳမူေနထိုင္ထိန္းသိမ္းတတ္
ျခင္းေတြ အားေကာင္းရင္ေကာင္းသေလာက္ တန္ဘိုးေတြကလည္း ျမင့္လာေနမွာ မလြဲပါဘူး ။

မည္သူကိုမွ် အထင္မေသးသင့္သလို မည္သူကိုမွွ်လည္းေလ်ာ့မတြက္သင့္ပါဘူး ။
မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္၏ ((( စာရိတၱ ))) (( အက်င့္)) ေကာင္းမြန္ရင္ မိန္းမပ်ိဳေလးရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းကလည္း ရွင္းလင္း
စြာတည္ရိွပါလိမ့္မည္ ။

ပါေမာကၡတစ္ဦးးဟာ တကၠသိုလ္၀န္းက်င္တခုမွာ အေရးပါ အရာေရာက္သူျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပမဲ႕ သမုဒၵရာထဲ
ေလွစီးျပီးသြားတဲ႕ အခါ ေလွသမားတစ္ေယာက္ေလာက္အေရး ပါခ်င္မွ ပါႏုိင္ပါ့မယ္ ။

ကၽြန္မတို႕ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားဟာလည္း အပ်ိဳေတာ္၀င္စမွသည္ ဘ၀ပန္းတုိင္ဆီကို ခ်ီတတ္ၾကရာမွာေတာ့
ဒီလို ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြနဲ႕တင္ သာယာစီးေမ်ာမေနပဲ မိန္းမပီသမဲ႕ အရည္အခ်င္းစြမ္းရည္ဥာဏ္ရည္ေတြ အိမ္တြင္းမူ႕
ထိန္းသိမ္းတတ္ျခင္းေတြ ဘာသာေရးေတြ ယဥ္ေက်းမူ႕အေမြအႏွစ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းတတ္ေျမာက္ျပီး မိမိတစ္ကိုယ္ရည္မွာ
လည္း သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း အိမ္တြင္းမွာေနစဥ္လည္း ေသသပ္က်က္သေရရိွစြာ ေနထိုင္တတ္ျခင္းအမူ႕ေတြကို ျပဳမူေဆာင္ရြက္
တတ္ေစခ်င္တယ္ ။ပါေမာကၡတစ္ဦးလို ေလွသမားတစ္ေယာက္လို ဘ၀လိွဴင္းၾကမ္းၾကီးထဲ ျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာ လိုအပ္တဲ႕အရည္
အခ်င္းေတြျပည့္မီွေနဖို႕ တတ္သိလိမၼာသင့္ေသာအျပဳအမူေနထိုင္ထိန္းသိမ္းတတ္ျခင္းအမူ႕ေတြကို ဘ၀တစ္ခုအတြက္ လုိ
သလိုပံုေဖာ္ထုဆစ္ႏုိင္ေအာင္ (((( လူမ်ိဳးဘာသာ ယဥ္ေက်းမူ႕ေရွးထံုးစဥ္လာမ်ားကို အင္အားမဲ႕ေစမဲ႕ သမီးပ်ိဳေလးမ်ား ))))
မျဖစ္ေစဖို႕ ၾကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္ ။

ဒါေၾကာင့္ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ လူမ်ိဳးဘာသာယဥ္ေက်းမူ႕အတြက္
ဦးေခါင္းကို ရတနာသံုးပါးျဖင့္ အလွဆင္ပါ ။
နားကို တရားျဖင့္အလွဆင္ပါ ။
ပါးစပ္ကိုသစၥာစကားျဖင့္အလွဆင္ပါ ။
လက္ကို ဒါနျဖင့္အလွဆင္ပါ ။
ခႏၶာကိုယ္ကို သီလျဖင့္ အလွဆင္ပါ ။
ဘ၀ကို ဘာ၀နာျဖင့္ အလွဆင္တတ္တဲ႕ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးပ်ိဳေလးမ်ားျဖစ္ၾကျပီး
((((( အျပစ္မရွာပဲ အေျဖရွာတတ္သူေတြျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ ))
ကိုယ့္မွာရိွတဲ႕ အလင္းေရာင္ေလးနဲ႕ ေရာက္ရိွေနရာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထြန္းလင္းမူ႕ေတြေပးႏုိင္တဲ႕ သူေလးမ်ားျဖစ္ေအာင္
ေလ့လာၾကိဳးကုတ္ရင္း အပ်ိဳေတာ္၀င္စ မိန္းမပ်ိဳေလးမွသည္ ေနာင္ အမ်ိဳးသမီးကမၻာၾကီးကို အလွဆင္ႏုိင္သူ မ်ားသို႕
ဦးတည္ရည္သန္လွ်က္ .......................................................................................။

******* ေမတၱာျဖင့္ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ *******
( ၂၃ . ၁၂. ၂၀၁၃ )

       အခ်စ္ဆုိတာ ဘ၀နဲ့ျခားနားထားတာလားလုိ့ ကြ်န္ေတာ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ေမးခြန္းထုတ္မိတယ္။အခ်စ္နဲ့ဘ၀   ဘ၀နဲ့အခ်စ္ဆုိသလုိမ်ဴိး  ဘ၀စၾကာ၀ဠာအျပင္ဘက္မွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ့ဧကရီ  အခ်စ္မ်ားနဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေန၏။အမုနး္ကုိ မလုိလားေပမဲ့ အေမွာင္ရိပ္ထုၾကီးထဲက ခြဲခြာျခင္းကံၾကမာၼျဂိဳဟ္ဆုိး၀င္လာတယ္။

       ``ဧကရီ  သမီးရုိင္း မိဘစကားနားမေထာင္ဘူး``

      ကြ်န္ေတာ္နဲ့ဧကရီေနာက္ကုိ လွည္းၾကည့္လုိက္ၾကသည္။သမင္ကုိ ေခ်ာင္းေနတဲ့ က်ားပမာအလား မ်က္လုံးနီနီနဲ့ ေဒါသကုိေရွ့တန္းတင္ထားတဲ့ အသက္(၅၀)အရႊယ္ လူၾကီးတစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ့္ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ ဧကရီကုိ သူ့ဘက္ကုိဆြဲေခၚသြား၏။

        ``သမီးနဲ့ေစ့စပ္ထားတဲ့သူ ရွိေနျပီေလ  ဘာလုိ့ ကား၀ပ္ေရွာ့လုပ္တဲ့ အေကာင္ကုိ ခ်စ္ေနရတာလဲ``

       ဤစကားက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ရည္ရြယ္ျပီးေျပာတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ရိပ္မိေနျပီ။ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀အေျခအေနကုိေလ့လာထားဟန္ရွိတယ္။ကြ်န္ေတာ္ ကား၀ပ္ေရွာ့လုပ္တာကုိ ဧကရီလည္းသိျပီးသား သုိ့ေသာ္ကြ်န္ေတာ္ ဓနအင္အားနည္းတယ္။

       ``ကား၀ပ္ေရွ့ာလုပ္လုိ့  ဘာမွၾကီးပြားမွာ မဟုတ္ဘူး သမီးတစ္သက္လုးံ ဆင္းရဲရမွာ``

        ကြ်န္ေတာ့္ကုိ  နာေၾကးေအာင္ ေျပာသည္ထက္ပုိလာသည္။ကြ်န္ေတာ္ ဧကရီကုိခ်စ္တယ္။ဧကရီအတြက္ဆုိဘာမဆုိလုပ္ရဲတယ္။ဧကရီကုိ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားႏုိင္တယ္။

      ``ဦးေလး အဲဒီလုိ မေျပာနဲ့ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ကုိ ေစာ္ကားလြန္ေနျပီ  ကြ်န္ေတာ္လည္းကုိယ္ပုိင္အလင္းနဲ့ပါ``

        ကြ်န္ေတာ္နဲ့ ႏွစ္ဦးၾကားစကားအခ်င္းမ်ားေနတာ ဧကရီစိတ္မေကာင္းဟန္ရွိ၏။မ်က္ရည္က်လာတာ ကြ်န္ေတာ္ျမင္ရလာျပီ။ကုိယ္တုိင္ မ်က္ရည္သုတ္ေပ းခ်င္ေသာ္လည္း ေၾသာ္.. ၾကားက ျခားထားေသာစည္းတစ္ခု....

        ``မင္းက ဘယ္ေလာက္ထိ လင္းလက္ေနလုိ့လဲ အဲ့အခုကတည္းကျပတ္ျပတ္သားသားေျပာလုိက္မယ္  မင္းငါ့သမီးနဲ့မပက္သက္ပ့ါနဲ့ေတြ့လုိ့ကေတာ့ မလြယ္သာမွတ္   ....လာ...သမီးသြားမယ္``

         မလိုက္ခ်င္ဘဲနဲ့ အတင္းအဓမၼဆြဲေခၚျပီး လုိက္သြားေသာ ဧကရီအတြက္ပဲ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိတယ္။မိဘဆုိတာ သားသမီးေကာင္းစားတာကုိ ျမင္ခ်င္တယ္။သားသမီးေကာင္းစားတာကုိ  ျမင္ခ်င္လုိ့လဲ အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္ကုိခြဲျခားမတတ္ေတာ့ဘူး။ကြ်န္ေတာ့္လုိ ဆင္းရဲသားမွာ အခ်စ္စစ္ကုိ ထုတ္ျပခ်င္လုိ့လဲ ဓနဆုိတဲ့အရာက အသိအမွတ္မျပဳ  မ်က္ရည္မ်ားနဲ့သာ ကြ်န္ေတာ့္ရပ္က်န္ခဲ့၏။ ရာသီ ဥတုရဲ့ေဖာက္ျပန္မူ ေနာက္မွာ ကမာၻၾကီး ပူေႏြးလာသေလာက္ ေငြဂုဏ္ ျဒပ္ေအာက္မွာလည္းအခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္ေပ်ာက္ဆုးံလာသည္မွာ  ကြ်န္ေတာ္လုိ အျဖစ္မ်ဳိးသာ။

    ေနာက္ဆုးံမွ   အခ်စ္ဆုိတာ ဘ၀နဲ့ျခားနားထားတာပဲလားလုိ့.....................................

        ``

သူမကုိ သနားတယ္ ။ မိန္းကေလးခ်င္းမုိ႔လားေတာ့မသိဘူး။ သနားတယ္ဆုိတာထက္ပုိၿပီး သူမခံစားခ်က္ကုိ နားလည္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ အဲဒီတုန္းက သူမဘယ္ေလာက္အထိ ခံစားေနရရွာမယ္ဆုိတာကုိပဲ ခ်ဳိႏြဲ႕ေတြးေနမိတယ္။

တကယ္ေတာ့ သူမရဲ့ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈက သာမန္ထက္ ပုိပါတယ္။ ႀကဳိက္တဲ့သူကုိ လက္ညွဳိးထုိးခုိင္းေစႏုိင္စြမ္း သူမမွာရွိပါတယ္။  လူသားအားလုံး ငန္းငန္းတက္လုိခ်င္ေနတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ဂုဏ္ပကာသန၊ အလွအပအားလုံး သူမပုိင္ဆုိင္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ စည္းစိမ္ဥစၥာရွိေန ရွိေန၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပကာသနေတြ ၾကြယ္၀တယ္ေျပာေျပာ သူမလည္း မိန္းမသားတစ္ေယာက္ပဲ မဟုတ္လား။ လင္သားတစ္ေယာက္ရဲ့ ယုယၾကင္နာမႈကုိ မိန္းမသာပီပီ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမိမွာေတာ့ အမွန္ပဲေလ။ လင္သားတစ္ေယာက္ရဲ့ အရိပ္မွာ ခ်စ္တဲ့သားေတြသမီးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာ ေနခ်င္ရွာမွာေပါ့။ အခုေတာ့ သားတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားၿပီးခါစမွာပဲ ခ်စ္လင္ရဲ့စြန္႔ပစ္ျခင္းကုိ ခံလုိက္ရတယ္။

“တကယ္ေတာ့ သိဒၶတၳဟာ ယေသာဓရာကုိ မခ်စ္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ယေသာဓရာထက္ ခ်စ္ရမယ့္သူေတြ သူ႔မွာရွိေသးတယ္။ အဲဒါက ဘယ္သူေတြလဲဆုိရင္ သူအပါအ၀င္ လူသားအားလုံးကုိေပါ့။ သူဟာ လူသားအားလုံးကုိ ယေသာဓရာထက္ ပုိခ်စ္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြ ဒုကၡေရာက္မွာကုိ ဘယ္သူမွ ၾကည့္ရက္မွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ သိဒၶတၳလည္း အုိ,နာ,ေသ-ေဘးေတြနဲ႔ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ လူသားေတြကုိ မၾကည့္ရက္လုိ႔ ယေသာဓရာကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့တယ္။ ယေသာဓရာဟာ သိဒၶတၳအတြက္ အသက္ရွင္ခဲ့တာပါ။ သိဒၶတၳရဲ့ရွင္သန္ျခင္းကေတာ့ လူသားအားလုံးအတြက္သာျဖစ္တယ္……”

ေအးေဆးညင္သာလြန္းတဲ့ စကားသံေတြထဲမွာ ခ်ဳိႏြဲ႕နစ္ေမ်ာေပ်ာ္၀င္ေနမိတယ္။ ေတာထြက္ေတာ္မူခန္းကုိ ရွင္းျပေျပာဆုိေနတဲ့ ဦးဇင္းေလးရဲ့ စကားလုံးတုိင္းဟာ သူ႕ႏွလုံးသားကုိ ကုိက္ျဖတ္စားသုံးေနသလုိ ခံစားရတယ္။ စကားသံေတြ အဆုံးမွာေတာ့ ႏွလုံးသားအထုတ္ခံလိုက္ရတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခုလုိ၊ ဦးေခါင္းအထုတ္ခံလုိက္ရတဲ့ ဦးေႏွာက္တစ္ခုလုိ အရာရာဟာ ဟာလာဟင္းလင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ လြမ္းေဆြးျခင္း၊ ေၾကကြဲျခင္းေတြသာ ခ်ဳိႏြဲ႕ထံ ၀င္လာလုိက္ၾက ထြက္သြားလုိက္ၾက….။

ေယာက်ာ္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ သစၥာတရား ရွာေတာ္မူခန္းမွာ မယားတစ္ေယာက္ဟာ ရင္ခြင္မဲ့ခဲ့၊ သားတစ္ေယာက္ဟာ အရိပ္မဲ့ခဲ့ၿပီ။ ၾကြယ္၀ျခင္းေတြအလယ္၊ ခန္႔ထည္တဲ့ နန္းမေဆာင္ႀကီးအတြင္း ရင္ခြင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ မိန္းမသားတစ္ဦးရဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စီးဆင္းသြားခဲ့မလဲ။ သိဒၶတၳကုိ အျပစ္မတင္လုိေပမယ့္ ယေသာဓရာကုိေတာ့ ခ်ဳိႏြဲ႕သနားတယ္။

(၂)

သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းေနၾကတဲ့ သတၱ၀ါေတြၾကားမွာ အရာအားလုံးကုိ စြန္႔လႊတ္သြားတဲ့ သိဒၶတၳကုိေတာ့ ဦးကုသလမွာ ၾကည္ညဳိလုိ႔မဆုံးေအာင္ပဲ ျဖစ္မိတယ္။ သိဒၶတၳဟာ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ ဇနီးမယားကုိ စြန္႔ခြါခဲ့တယ္။ သံေယာဇဥ္ အႏု,အသစ္ ခ်စ္စဖြယ္မယားကုိ စြန္႔ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကုိလည္း စြန္႔ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး စၾက၀ေတးမင္း အိပ္မက္ကုိေတာင္ ေက်ာခုိင္းစြန္႔ပယ္ၿပီး ေသခ်ာျခင္းမရွိတဲ့လမ္းကုိ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တယ္။

သိဒၶတၳရဲ့ ေတာထြက္ခန္းဟာ သုေဒၶါဓနရဲ့ က်ရႈံးခန္း၊ ယေသာဓရာရဲ့ က်ရႈံးခန္း၊ ရာဟုလာႏွင့္ ကပၸလ၀တ္ျပည္ရဲ့ က်ရႈံးခန္း၊ ဒါေပမယ့္ သတၱ၀ါအနႏၱအတြက္ေတာ့ မဟာေအာင္ပြဲျဖစ္တယ္။

အခ်ိန္ရွိတုိင္း သိဒၶတၳရဲ့ ေတာထြက္ေတာ္မူခန္းကုိပဲ ဦးကုသလ ေတြးေနမိတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ေတြထဲမွာ  ၾကည္ညဳိစရာေတြ အံ့ၾသစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ေတာထြက္ေတာ္မူခန္းကုိပဲ ထပ္တလဲလဲ ေတြးေနမိလဲဆုိတာကုိ ဦးကုသလ မသိဘူး။ သိေအာင္လည္း မႀကဳိးစားရဲဘူး..။

ေသခ်ာတာက ေႏြရာသီယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းတစ္ေလွ်ာက္ သူသင္ေပးခဲ့ရတဲ့ ဗုဒၶ၀င္ေတြထဲမွာ ေတာထြက္ေတာ္မူခန္းဟာ သိပ္ကုိ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေနခဲ့တယ္။

(၃)

“ေႏြရာသီ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းႏွင့္အဂၤလိပ္စာသင္တန္း”ကုိ ခ်ဳိႏြဲ႕ မတက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ အေကာင္းသား။ ခုေတာ့ ဒီသင္တန္းကုိ တက္ခဲ့မိလုိ႔ပဲ ခ်ဳိႏြဲ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ နားမလည္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရၿပီ။

ဒီသင္တန္းရဲ့ ဆရာေတြက သာသနာ့တကၠသုိလ္က ဦးဇင္းေလးေတြပါ။ အဲဒီတကၠသုိလ္မွာေတာ့ သင္တန္းသားလုိ႔ပဲသိရတယ္။ သင္တန္းသား ရဟန္းငယ္ေတြဆုိေပမယ့္ စာအသင္အျပ ေကာင္းလွပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာမွာ ေတာ္ၾကသလုိ ဗဟုသုတလည္း ၾကြ၀ယ္ၾကပါတယ္။ ပညာတတ္ေတြ နည္းပါးေနေသးတဲ့ ခ်ဳိႏြဲ႕တုိ႔ ေတာင္ေပၚၿမဳိ႕ေလးကုိ သူတုိ႔ေရာက္လာျခင္းဟာ ေကာင္းေသာလာျခင္းပါ။ သူတုိ႔ကုိ အားလုံးက ယုံၾကည္ေလးစားၾကတယ္။ ကုိယ္ယုံၾကည္ေလးစားတဲ့လူေတြနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခ်င္တာ သဘာ၀ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ခ်ဳိႏြဲ႕တုိ႔ဟာ ဆရာဦးဇင္းေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးဖုိ႔ ႀကဳိးစားခဲ့တယ္။

မွတ္မိေသးတယ္။ အတန္းထဲက သင္တန္းသားငယ္တစ္ေယာက္ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကုိ ဦးဇင္းကုသလ သိသြားတဲ့ေန႔ကေပါ့။ အဲဒီေန႔က ဦးဇင္းကုသလလည္း ကြမ္းယာေတြ ၀ါးထားတယ္။ စာသင္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူက အတန္းသားေတြကုိ ဆုံးမတယ္။

“မင္းတုိ႔ထဲမွာ တခ်ဳိ႕အတန္းသားေတြက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေဆးလိပ္ေတြ ေသာက္ၾကတယ္လုိ႔ ဦးဇင္းသိထားတယ္…၊ ေအး.. မင္းတုိ႔ဘာသာ ေသာက္ခ်င္ေသာက္ မေသာက္ခ်င္ေန ဦးဇင္းဘာမွ မေျပာဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေသာက္လုိ႔ လုိက္ေသာက္တာေတာ့ မျဖစ္ၾကေစနဲ႔။ ပထမဆုံး ေဆးလိပ္ရဲ့ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆုိးက်ဳိးေတြကုိ ေလ့လာၾကအုံး။ အဲဒီလုိ ေလ့လာၿပီးလုိ႔ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးေတြကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံႏုိင္မယ္, ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တမရဘူးလုိ႔ ၀န္ခံႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေသာက္ၾကေပါ့။ ဦးဇင္းကေတာ့ ဒါပဲေျပာခ်င္တယ္။”

ဦးဇင္းက အဲဒီလုိေျပာၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ထေမးတယ္။

“ကြမ္းကေရာ ေကာင္းလား ဦးဇင္း” ဦးဇင္းက ၿပဳံးၿပီး-

“အင္း…. ကြမ္းကေတာ့ ေကာင္းတယ္ကြ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဦးဇင္းကြမ္း၀ါးလာလုိ႔။ ေနာက္မွပဲ မေကာင္းဘူးေျပာမယ္” ဦးဇင္းက ေနာက္လုိက္ေတာ့ အားလုံး ၿပဳံးစိစိျဖစ္ကုန္တာေပါ့။

ခ်ဳိႏြဲ႕တုိ႔ အုပ္စုကလည္း ဘယ္ရမလဲ။ ေနာက္ေန႔မွာ ဦးဇင္းျမင္ႏုိင္ေလာက္တဲ့ေနရာကေန ကြမ္းယာထုတ္ႀကီး တကုိင္ကုိင္နဲ႔ ကြမ္း၀ါးျပေနလုိက္တယ္။ သူျမင္လုိ႔လာရင္ ဦးဇင္းက ေကာင္းတယ္ေျပာလုိ႔ ၀ါးတာလုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္မယ္စိတ္ကူးထားတာ။ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းက ျမင္လ်က္နဲ႔ေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သြားတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြက ကြမ္းယာမူးတာပဲ အဖတ္တင္တယ္လုိ႔ေျပာၾကတယ္။ ခ်ဳိႏြဲ႕ကေတာ့ ကြမ္းယာမူးရမွန္း မသိပါဘူး။ အဲဒီေန႔က တစ္ေနကုန္ ၀မ္းနည္းေနရတယ္ဆုိတာကုိပဲ သိတယ္။

(၄)

အဲဒီ၀မ္းနည္းေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြေပါ့။ စာသင္ခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံးလုံး ဦးကုသလကုိ စုိက္ၾကည့္ေနတယ္။ ရဲရဲနီေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကြမ္း၀ါးထားမွန္းလည္း သိသာေနတယ္။ သူ႔ကုိ စုိက္ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ ၀မ္းနည္းမႈေတြနဲ႔ တစ္စုံတစ္ခုေသာအရိပ္ေတြ စြန္းေပေနတယ္။

ဆယ္တန္းေျဖၿပီးခါစတဲ့။ တကယ္ဆုိ သူမအသက္ ဘာရွိဦးမွာလဲ။ အလြန္ဆုံးရွိ ၁၆၊ ၁၇ ေပါ့၊ ဒီအရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ မ်က္၀န္းမွာ ၀မ္းနည္းမႈေတြ အျခားေသာကရိပ္ေတြ ရွိမေနေစခ်င္ဘူး။

ဒါေၾကာင့္လည္း ဦးကုသလ အေနအထုိင္ ဆင္ျခင္ခဲ့တယ္။ အေျပာအဆုိ သတိထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း သာမန္လူပဲေလ။ ခုိင္မာလွပါတယ္ဆုိတဲ့ ေက်ာက္တုိင္ေတြေတာင္ ႏွဲ႔ပါမ်ားရင္ ယုိင္ေသးတာပဲ။ ဦးကုသလတည္းခုိတဲ့ေက်ာင္းကုိ သူတုိ႔ေတြက သင္တန္းခ်ိန္ေတြအျပင္ သန္႔ရွင္းေရးလာလုပ္ၾက၊ ပန္းလာလွဴၾကနဲ႔ အ၀င္အထြက္မ်ားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးႀကီး စကားလာေျပာၾကေတာ့လည္း ဦးကုသလမွာ ဘယ္လုိအင္အားမ်ဳိးနဲ႔မ်ား ခပ္တည္တည္ ဆက္ဆံႏုိင္ပါဦးမလဲ။ ခုေတာ့…

ခုေတာ့ သာသနာ့တကၠသုိလ္ႀကီး ျပန္ဖြင့္မယ့္ရက္ကုိပဲ ေမွ်ာ္ေနမိေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းႀကီးျပန္ဖြင့္လုိ႔ အတန္းေတြ ျပန္တက္ရင္ေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြ ပုံမွန္ ျပန္ျဖစ္လာေကာင္းပါရဲ့။

(၅)

ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့မယ္။ ဒါဟာ ခ်ဳိႏြဲ႕စုိးရိမ္ေနတဲ့ကာလ။ ဦးကုသလ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္။

ဆရာေတြ ျပန္ၾကေတာ့မွာမုိ႔ သင္တန္းဆင္းပြဲလည္း က်င္းပၿပီးခဲ့ၿပီးၿပီ။ သင္တန္းဆင္းပြဲဟာ ခ်ဳိႏြဲ႕တုိ႔အတြက္ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာလည္း ေကာင္းလွတယ္။ ႏွစ္လလုံးလုံး ေန႔တုိင္းဆုံခဲ့ၾကသူေတြ ခြဲခြါၾကရမွာမုိ႔ ၀မ္းမနည္းတဲ့သူ ဘယ္သူရွိပါ့မလဲ။ သင္တန္းသားေတြနဲ႔ ခြဲခြါရတယ္ဆုိတာ သူတုိ႔အတြက္ေတာ့ ႏွစ္တုိင္းႀကဳံေနက်အရာလုိ႔ သေဘာထားၾကမွာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ ဦးကုသလရဲ့ ရင္ထဲမွာလည္း ၀မ္းနည္းမိတယ္။ ရဟန္းတစ္ပါးရဲ့ဘ၀မွာ ခြဲခြါျခင္းက မၾကာမၾကာေရာက္ရွိလာတတ္ေပမယ့္ သူ႕မွာ ခုခ်ိန္ထိ မရင့္က်က္ႏုိင္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္သလုိပဲ ဟန္ေဆာင္ေနေနရတယ္။ သူတုိ႔ျပန္မွာမုိ႔ ဘူတာထိ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ သင္တန္းသူ သင္တန္းသားတစ္ခ်ဳိရဲ့ မ်က္ႏွာမွာလည္း ၀မ္းနည္းမႈေတြနဲ႔။ ဘူတာရုံေလးထဲ သင္တန္းသူ,သင္တန္းသားေတြရဲ့ေနာက္မွာ သူ႕ကုိေငးၾကည့္ေနတဲ့ အရိပ္ေပါင္းစုံနဲ႔ မ်က္၀န္းတစ္စုံ။

“ဦးဇင္း…. လာမယ့္ႏွစ္မွာေရာ ဒီကုိ လုိက္လာဦးမယ္မဟုတ္လား”….. ဦးဇင္းအနားသြားၿပီး ခ်ဳိႏြဲ႕အသိခ်င္ဆုံးအရာကုိ အရဲစြန္႔ေမးလုိက္ရေပမယ့္ အသံေတြ တုန္မသြားေအာင္ မနည္းႀကီးထိန္းလုိက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းျပန္ေျဖတာက မေရမရာႀကီး။ “လာႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားၾကည့္ဦးမယ္”တဲ့….

မေရမရာ ျပန္ေျဖလုိက္ရေပမယ့္ ဦးကုသလရင္ထဲမွာေတာ့ ေနာင္ႏွစ္ ဒီကုိလုိက္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာေနခဲ့တယ္။ သူက ရဟန္းတစ္ပါးဆုိေပမယ့္ ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္ပဲ။ ဒီမ်က္၀န္းတစ္စုံရွိတဲ့အရပ္မွာ သူ႕စိတ္ဓာတ္ေတြ တည္ၿငိမ္ႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ သူ႔ကုိသူ အာမ မခံရဲဘူးေလ။ သူ႕မွာ အခုခြဲခြါရတာေတာင္မွ ၀မ္းနည္းမႈေတြနဲ႔။ ခုခ်ိန္မွာ သိဒၶတၳရဲ့ လမ္းခြဲျခင္းကုိ သတိရမိတယ္။ သိဒၶတၳရဲ့ လမ္းခြဲျခင္းမွာ ၀မ္းနည္းမႈေတြ မပါဘူး။ သူလည္း သိဒၶတၳနဲ႔ မႏႈိင္းအပ္ေပမယ့္ သိဒၶတၳလုိပဲ လမ္းခြဲေရွ႕ဆက္ရဦးမယ္။ ဒီမ်က္၀န္းတစ္စုံရဲံ တဒဂၤအၾကည့္ေတြထဲမွာ သူ႕ဘ၀ကုိ အက်ဥ္းခ်မထားႏုိင္ဘူး။ ပညာေတြ သင္ရဦးမယ္။ တကၠသုိလ္တက္ရဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶတရား မထြန္းကားေသးတဲ့ ေတာင္တန္းက ေသြးခ်င္းေတြအတြက္၊ ဗုဒၶသာသနာရဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြအတြက္ အုပ္တစ္ခ်က္ သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ သူ… ဆက္လက္ ရွင္သန္ရဦးမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္…။

တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ခြါသြားတဲ့ရထားႀကီးက ခ်ဳိႏြဲ႕ေငးၾကည့္ေနစဥ္အတြင္းမွာပဲ မ်က္လုံးထဲကေန ေ၀၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ ခ်ဳိႏြဲ႕ပါးျပင္ထက္မွာ မ်က္ရည္တစ္စက္။ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနတဲ့ၾကားက ခ်ဳိႏြဲ႕ၿပဳံးလုိက္မယ္။…….

“ယေသာဓရာဟာ သိဒၶတၳအတြက္ အသက္ရွင္ခဲ့ေပမယ့္ သိဒၶတၳရဲ့ရွင္သန္ျခင္းကေတာ့ ယေသာဓရာအတြက္ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးတဲ့။ တကယ္လုိ႔မ်ား သိဒၶတၳေတာထြက္တာကုိ ယေသာဓရာ ေငးၾကည့္ခြင့္ရခဲ့မယ္ဆုိရင္ …. ေသခ်ာပါတယ္ ယေသာဓရာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ၿပဳံးၿပီးၾကည့္ေနမွာပါ။ အဲဒီအၿပဳံးဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့အၿပဳံး… ဒါမွမဟုတ္ ေသာကကုိ စစ္ေၾကညာတဲ့အၿပဳံး..”

စာေရးဆရာ-ရင္ၿငိမ္းမုိး-၏ ဇာတ္ေက်ာရုိးကုိယူ၍ အရွင္ပ႑ိတ(ေဒါင္းျဖဴ)စီစဥ္တည္းျဖတ္သည္။

ကဲ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕လည္း ရင္ထဲမွာ ဘာခံစားေနရသလဲ...ရင္ဖြင့္လိုက္ပါ...ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္နဲ႕ အဆင္မေျပတာ၊အခ်စ္ကိစၥ အဆင္မေျပတာ...လူမႈေရး အဆင္မေျပတာ .အားလုံးေပ့ါ...သူငယ္ခ်င္တုိ႕လည္း အေျဖ၀ုိင္းရွာေပးၾကေနာ္.. ဇင္လည္း ကူညီမယ္ေလ...

ကဲ စပီေနာ္ ဇင္ ကေတာ့ခု စိတ္ရႈပ္ေနတယ္...လက္ထဲမွာ ပုိက္ဆံမၿမဲလို႕ေလ...ပုိက္ဆံၿမဲ မယ့္နည္း၇ွိရင္ ေျပာေပးၾကေလ ...ပီးရင္ အခ်စ္ ေပါ့...ဇင္အရင္ တစ္ေခါက္ကလည္းတင္ဖူးပါတယ္..အေနနီးတဲ့သူ ကုိခင္တြယ္ရင္း ပုိလာတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ရတာ မြန္းက်ပ္လွပီ ေျဖျပန္ေပးဖုိ႕လည္း မစဥ္းစားပါဘူး..ေသခ်ာတာ တစ္ခု က စိတ္ေတြ အရမ္းရႈပ္ေနရတာပါပဲ....မေတြ႕ရင္လည္း လြမ္းတယ္.သူနဲ႕ေ၀းေ၀း မွာေနရရင္လည္း လြမ္းတယ္..နီးေနရင္လည္း ခ်စ္သြားမွာေၾကာက္ေနတာ...ဇင္ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ မသိေတာ့ပါဘူး...ဇင့္မွာ ခ်စ္သူရွိပါတယ္.ဇင့္ ခ်စ္သူကုိ ဖြင့္ေျပာျပရမလား..သူက နားလည္ေပးႏုိင္ေပမယ့္ ခံစားရမွာသိေနတယ္..မေျပာရင္ လိမ္ရာၾက မယ္..ကဲ ဇင့္ ကုိကူညီ ေနာ္..Comment ေရးဖုိ႕လဲမေမ့ပါနဲ႕ေနာ္..ပီရင္ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ ခံစားခ်က္ေတြ မွ်ေ၀ဖုိ႕လဲ မေမ့န႕ဲေပါ့...