အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္သူမ်ား
![]()
ကၽြန္မနဲ႕သိတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ ေလးေလး တစ္ေယာက္ ယမန္ေန႕က စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႕ သူ႕လက္ေအာက္က တပည့္တစ္ေယာက္ကို တရားစြဲပါတယ္။
အမႈကေတာ့ အလြဲသံုးစားမႈတဲ့
"ဘယ့္ႏွယ့္ကြာ၊ ယံုၾကည္လုိ႕ ခိုင္းပါတယ္။ သူက အလြဲသံုးစားလုပ္တယ္။ ေငြကုန္တာကို ငါဒီေလာက္ မဟုတ္ဘူး။ ယံုၾကည္မႈကို ရိုက္ခ်ဳိးသြားတာ တရားစြဲမယ္"
အရင္းအျမစ္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့
အဆိုပါ ေလးေလးရဲ႕ အလုပ္သမားက အလုပ္ရွင္ ခိုင္းထားတဲ့ ပိုက္ဆံကို သူ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမွာ သံုးစြဲလိုက္ပါသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ လိမ္ညာ လွည့္ပတ္ၿပီး ေငြေတြကို တစ္ပတ္ရိုက္လိုက္ပါသတဲ့ရွင္။
ဒါကို ေငြအလြဲသံုးစား လုပ္မႈနဲ႕ အခ်ဳပ္ထဲ ပို႕လိုက္ပါေလေရာ။
ဒီမွာတင္ သူတို႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ခန္းရပ္ပါတယ္။
မရပ္ႏိုင္တာက ကၽြန္မ မမေမရဲ႕ အေတြးေတြပါ။
=====================================
![]()
ေငြကို သံုးရမယ့္ေနရာမွာမသံုးဘဲ သံုးခ်င္တဲ့ေနရာမွာသံုးမိေတာ့ ေငြအလြဲသံုးစားမႈတဲ့
ကၽြန္မစဥ္းစားမိတယ္
ရွက္သင့္တဲ့ေနရာမွာ မရွက္ဘဲ မရွက္သင့္တဲ့ေနရာမွာ ရွက္ရင္ေတာ့
"အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစြဲလုပ္မႈ" ပဲျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့
ကၽြန္မ တရားေတာ္တစ္ပုဒ္မွာ နာယူမွတ္သားဖူးပါတယ္။
"အရွက္တရားဆိုတာ လူနဲ႕ တိရိစၦာန္ၾကားမွာ တားထားတဲ့စည္းရိုးတစ္ခုပါတဲ့ရွင္။"
လူမွန္ရင္ ဟိရိၾသတၱပတရား -- မဟုတ္တာလုပ္ရမွာကို ေၾကာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ လူ႕စည္းေလး ရွိပါတယ္။
အဟိတ္တိရိစၦာန္မ်ားမွာေတာ့ လူျမင္ကြင္းလည္း ရွက္ဖြယ္လိလိေတြ(လူေတြအတြက္ရွက္စရာ ပင္မယ့္ သူတို႕အတြက္ မရွက္စေကာင္း)ကိုလည္း ျပဳမူခ်င္ျပဳမူမယ္။
လူမ်ားမွာေတာ့ အဆုိပါတရားနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ေနၾကရသည္မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေတြးျဖစ္ပံုေလးက ဒီလို…………….
=====================================
![]()
ေခတ္ကာလရယ္ ထူးဆန္းပံုမ်ားေပါ့
ကၽြန္မ မမေမတို႕အိမ္ကို ရန္ကုန္က ညီမငယ္တစ္ေယာက္ အလည္ေရာက္လာပါတယ္။
ညေနပိုင္း ထမင္းစားေသာက္၊ ဘုရားေတြလိုက္ပို႕၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စကားေတြေျပာေပါ့….
ညီမငယ္ေလးက ကၽြန္မဆီလည္း အလည္လာရင္း သူ႕ခ်စ္သူေကာင္ေလးကိုလည္း လာေတြ႕ရင္းနဲ႕ပါ။
ကၽြန္မက ည ၉ နာရီေလာက္ စကားလည္းေျပာၿပီး၊ ညီမငယ္ကိုလည္း ဧည့္ခံၿပီး ဘုရား၀တ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
ထံုးစံအတိုင္း ဘုရား၀တ္ျပဳၿပီး ေဖေဖနဲ႕ ေမေမကို ရွိခုိးကန္ေတာ့ ေနေတာ့
အဆိုပါ ညီမေလးက ၾကည့္ေနရွာတယ္။ ေနာက္ေတာ့
"မမေမ အဲ့လို အန္ကယ္လ္နဲ႕ အန္တီ့ကို ေန႕တိုင္းကန္ေတာ့လားဟင္"
"အင္းေပါ့ ညီမေလးရဲ႕။ ညီမေလးေရာ မကန္ေတာ့ဘူးလား၊ ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါးဆိုတာ ေန႕စဥ္ ကန္ေတာ့ၿပီးလည္း ေက်းဇူးဆပ္ရတယ္"
"ဟင့္အင္း မမေမ ညီမကေတာ့ မကန္ေတာ့ဘူးရယ္။ အေလ့အထမရွိေတာ့ ရွက္သလုိလိုၾကီး"
အလိုေလးေလး ျဖစ္မွျဖစ္ရေလျခင္း။ ကၽြန္မလည္း ဒီေခတ္ ဒီခါၾကီးမွာပဲ ေမြးဖြားလာတာပါ။ ဒီေခတ္မွာပဲ သူတို႕ေသာက္သလို ေသာက္ေရသန္႕တစ္ဗူးကို ေငြ ၃၀၀ ေလာက္ေပးၿပီး ေသာက္ေနတဲ့ ေခတ္လူငယ္ပါပဲ။ သို႕ေသာ္ အႏို႕ေသာ္လည္းေပါ့ေလ
"မိဘကို ကန္ေတာ့တာ ရွက္သလိုလိုၾကီး" ေတာ့ တစ္ခါမွ မျဖစ္ဘူးေပါင္။
ကၽြန္မလည္း တရားေတာ့ ဆက္ေဟာတယ္။ သို႕ေပမင့္ သူမ်ားနားထဲ ၀င္မ၀င္က မေသခ်ာ။
ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႕
ထိုသူငယ္မေလး သူ႕ခ်စ္သူႏွင့္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ သြားခ်ိန္းေတြ႕ၾကပါတယ္။
ကၽြန္မလည္း ကိုယ့္ဆီလာေသာ ထိုသူငယ္မေလးအား စိတ္မခ်သည္ႏွင့္ ဆိုင္သို႕လိုက္ပါ သြားခဲ့ပါသည္။
ႏွစ္ဦးသား စကားမ်ား ေျပာရင္း။ ခ်စ္ခြန္းေတြ ဖြဲ႕ရင္း အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္လာပါေလေရာ
ကၽြန္မလည္း ျပန္ဖို႕ ေဆာ္ၾသလိုက္ရင္ပဲ ႏွစ္ဦးသား ကၽြန္မေရွ႕က ထထြက္သြားရင္း
ဆိုင္ေရွ႕လည္းေရာက္ေရာ ဆိုင္ကယ္ေပၚမတက္မီ
အဆိုပါ သူငယ္မႏွင့္ သူခ်စ္သူတို႕ ဆုိင္ေရွ႕မွာ ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေခၽြပါေလေရာရွင္။
မွတ္ကေရာ ။ အပ်ဳိၾကီး ကၽြန္မ မမေမ ဘယ္ေနရာသြားေနရမွန္းမသိေတာ့
ေအာ္ မိမိအိမ္မွာ မိမိရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကို ကန္ေတာ့ရာမွာ ရွက္သလိုလိုၾကီးျဖစ္ေနတဲ့ အမိငယ္ လူလယ္ေခါင္ စားေသာက္ဆိုင္ေရွ႕မွာ Kissing ေပးေနတာေတာ့ မရွက္ဘူးတဲ့။
သူမသည္လည္း အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္သူပင္မဟုတ္ပါလားရွင္။
========================================
တစ္ေန႕ေသာ ညေနမွာေတာ့ ကၽြန္မတို႕ထံ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ၿပီး ျပန္လာပါေသာ အမတစ္ေယာက္ အလည္လာပါေတာ့တယ္။ (အေတာ္ဧည့္သည္စည္ကားတဲ့အိမ္ပါရွင္)
ကၽြန္မမွာ အက်င့္တစ္ခုရွိပါသည္။ ယင္းကား ဘုရားရွိခိုးသည့္အခါတိုင္း အသံထြက္ရြတ္ဆို ရွိခိုး တတ္ေသာအက်င့္ပါပင္။
ထိုသို႕အသံထြက္ရွိခိုးလွ်င္ မိမိ၏ ေမတၱာသံ၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ၾကည္ညိဳစြာပူေဇာ္သံကို မိမိနား၊ သို႕တည္းမဟုတ္ မိမိအိမ္တြင္းရွိ လူမ်ားၾကားနာရၿပီး ၾကည္ႏူးစိတ္ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည္ ဟု ယံုၾကည္ ေသာေၾကာင့္ပင္။
ထိုသို႕ ကၽြန္မ ဘုရားရွိခိုးခ်ိန္တိုင္းလည္း ကၽြန္မ ခ်စ္ေသာ ေဖေဖ ႏွင့္ ေမေမတို႕ႏွစ္ဦးစလံုး ဘုရားခန္း နားတြင္ ထိုင္ခံုေလးမ်ားကိုယ္စီယူကာ ၾသကာသ ဘုရားကန္ေတာ့ခန္းမွသည္ ဓမၼစၾကၤာ၊ ပရိတ္ၾကီးမ်ား၊ အမွ်ေ၀သံထိ ကၽြန္မ၏ တရားသံကို နားေထာင္ရင္း ကုသိုလ္ဘာ၀နာ ပြားမ်ားေလ့ရွိေသာ ကၽြန္မတို႕ မိသားစုပါ။
ကၽြန္မတို႕ မိသားစုရဲ႕ အက့်င့္ေလးကေတာ့ မည္သူပင္ ကဲ့ရဲ႕ပါေစ ေျပာင္းလဲျခင္းရွိမည္မဟုတ္ပါ။
ဧည့္သည္မမလည္း ကၽြန္မရဲ႕ အသံထြက္ဘုရားရွိခိုးမွဳကို ဘုရားရွိခိုးျခင္း အဆံုးမွာ ေ၀ဖန္ပါေတာ့ တယ္။
"ယူကေတာ့ ေရလည္ မမိုက္ဘူးေနာ္။ ေမ။ ဘာလို႕ အသံထြက္ၿပီး ရြတ္ရတာလဲ"
"ေမတို႕ တစ္အိမ္လံုးဘုရားရွိခိုးရင္ အသံထြက္ရွိခိုးၾကတယ္ အမရဲ႕"
"ယူကလည္း လူၾကားလို႕၊ ကိုယ့္အိမ္ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာပဲ၊ အသံထြက္ရွိခိုးေတာ့ ရွက္စရာ။ အိုင္ကေတာ့ အိပ္ရာထဲမွာပဲ ခပ္တိုးတိုးရွိခိုးတယ္။ သူမ်ားၾကားမွာလည္း ရွက္လို႕။ ကိုယ့္ဘုရားကိုယ္ ရွိခိုးတာ အသံမထြက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္"
ကၽြန္မလည္း ဧည့္သည္ႏွင့္ ဆက္လက္ျငင္းမေနေတာ့။ မွန္ပါသည္။ မိမိဘာသာေရးလုပ္တာ။ ျမတ္ဘုရားကို ကိုင္းရိႈ္င္းတာ ဘယ္သူမွ သိစရာမလိုပါဘူး။ သို႕ေသာ္လည္း ကၽြန္မ အသံထြက္ ဘုရားရွိခိုးျခင္းေၾကာင့္ မည္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုမွလည္း ထိခုိက္တာမဟုတ္။ ၿခံအျပင္ကို ေက်ာ္ထြက္ ဆူညံေနတာမ်ဳိးလည္း မျဖစ္။ ကိုယ့္အသံႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ျခင္းမို႕ ကၽြန္မ ရွက္စရာလို႕ ျမဴတစ္မႈန္မွ်ပင္ မထင္။
သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ ဧည့္သည္မမထံသို႕ ဖုန္းေကာတစ္ခု ၀င္လာခဲ့ပါတယ္။
ဖုန္းနံပါတ္ကိုၾကည့္ၿပီးသကာလ ဧည့္သည္မမ ေနာက္ဘက္ဆီသို႕ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္မလည္း မဆိုင္သည္မ်ားကို မစပ္စုတတ္ေလရာ စာအုပ္ဖတ္ရင္း ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အိမ္တံခါးမ်ား ပိတ္မပိတ္၊ ျပတင္းေပါက္မ်ားစစ္ဖို႕ ေနာက္ဖက္ကို သြားေတာ့မွ ဧည့္သည္မမ တစ္ေယာက္တည္း ညည့္မေၾကာက္၊ အေမွာင္မေၾကာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္း ဖုန္းေျပာေနသံကို ကၽြန္မ ၾကားလိုက္ရလွ်င္ျဖင့္
ျမတ္စြာဘုရား။
ျမန္မာမိန္းကေလးတဲ့။ ယဥ္ေက်းမႈထြန္းကားပါတယ္ဆိုတဲ့ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာမေလးပါတဲ့ ရွင္။ ဘုရားစူးရဲ႕ က်ိန္ဆိုေျပာရင္ေတာင္ ယံုႏိုင္စရာပင္မရွိ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရင္းနဲ႕ပဲ အရွက္ကင္းမဲ့တဲ့ အတတ္ကို ကူးစက္လာခဲ့ေလသလား။ ပင္ကုိယ္ပဲ အရွက္ကင္းမဲ့တာလား ခြဲျခားမတတ္ေတာ့။
ဖုန္းထဲမွ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေျပာေနသည့္စကားမ်ားကို အမွတ္မထင္ၾကားလိုက္ရသည္က Sex နွင့္လြတ္ကင္းသည္မ်ား တစ္ခုမွ မပါ။ အျပင္မွာမ်ားဆိုလွ်င္ အဆုိပါ မမ ဘ၀ပ်က္ေနေလာက္ၿပီ။
ကၽြန္မလည္း မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္၊ မသိခ်င္ေယာင္သာ အသာေဆာင္ၿပီး ေလာကနီတိစာအုပ္ ေလးဆီ ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ေအာ္ အသံထြက္ဘုရားရွိခိုးရမွာေတာ့ ရွက္သတဲ့။ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဖုန္းထဲ Sex ကိစၥ ေျပာေနတာေတာ့ မရွက္။
ယင္း မမသည္ လည္း အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္ေလၿပီ။
=========================================
ကၽြန္မ ရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ေက်ာင္းသြားတက္စဥ္ကေပါ့
တစ္ေန႕ ကၽြန္မ လွည္းတန္းဘက္ လူစည္ကားရာ၊ မုန္႕ဆိုင္မ်ား စုစည္းရာ တစ္ေနရာအေရာက္
"ဟယ္ သြားၿပီ သြားၿပီ။ အရွက္ေတာ့ လံုးလံုးကြဲပါၿပီ။ ဒုကၡပဲ င့ါမ်က္ႏွာဘယ္သြားထားရပါေတာ့မလဲ"
ကၽြန္မလည္း တစ္ဖက္သား အရွက္ကြဲသည့္အျဖစ္ဆုိေတာ့ ဘာကူညီရမလဲေပါ့ေလ။
မ်က္စိေလးကစားလိုက္လွ်င္ျဖင့္ အရွက္ၾကီးသူ မိန္းမငယ္ေလး ေတြ႕ပါၿပီ။
ရွက္လြန္းလို႕ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနပံုေလးက သနားစဖြယ္။
အေတာ္လည္း စိတ္ညစ္၊ ေသာကေရာက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးပါ။ ကၽြန္မျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးၾကည့္ၿပီး သနားလိုက္သည္။ (ပုရိသမ်ားဆိုလွ်င္ျဖင့္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေအာင္ ကူညီေပးခ်င္သြားမွာပါ).
"ဒုကၡပဲ ရွက္လုိက္တာ ရွက္လိုက္တာ။ ဒီလိုအရွက္ကြဲတာမ်ဳိးၾကီးေတာ့"
ေအာ္ ထမီစမ်ား တက္နင္းမိၿပီး ကၽြတ္ေလသလား၊ စကတ္မ်ား ၿပဲေလသလား။ ဒါမွမဟုတ္…. ?????
အေတြးေပါငး္မ်ားစြာတို႕ျဖင့္ ကေလးႏွမနားသို႕ ကၽြန္မ ကပ္ၿပီး ဘာကူညီေပးရမလဲ ညီမေလး
"ဖိနပ္ ဖိနပ္ ဖိနပ္ျပတ္သြားလို႕၊ ရွက္လိုက္တာ။ ဒါမ်ဳိးတစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးဘူး။ တစ္သက္လံုး ထိန္းလာတဲ့ အရွက္ေတြ ျဗန္းျဗန္းကြဲပါၿပီ"
ကၽြန္မလည္း ကူညီခ်င္စိတ္ေလးနဲ႕ မိန္းမငယ္ေလးရဲ႕ ေျခေထာက္ကို ငံုၾကည့္လိုက္ရင္ပဲ
ျမတ္စြာဘုရား။
ဖိနပ္ျပတ္လို႕ ရွက္သြားတဲ့ ခေလးႏွမက ဇီးရိုးကြာတားေလးနဲ႕ရွင့္
ေပါင္ေလးကို ေဖြးလို႕။ အက်ီ ၤ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အေတာ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပါ။
ေပါ့ပါးတာမွ ၾကည့္ခ်င္တာၾကည့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၾကည့္ေစသတည္းလို႕ စာတမ္းမထိုးထားရံုတစ္မယ္ပင္။
ကၽြန္မလည္း ဒီေလာက္ ေဖာ္ခၽြတ္ထားတဲ့ ကေလးႏွမ အတြင္းထဲက လူျမင္ရင္ ရွက္စရာက်ေတာ့ မရွက္ဘဲနဲ႕ ဖိနပ္ျပတ္တာေတာ့ ရွက္သတဲ့။ ကုသိုလ္စိတ္ေလး ေပ်ာက္လုလုပင္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ (ထိုေန႕က ကူလည္း မကူညီျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ထိုထိုအခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးတိုင္း ေနာင္တလည္း ခုထိရမိေနဆဲပါ)
ဒါလည္း မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကၽြန္မ စိတ္ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းကို ေျပာျပေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ဒါမ်ဳိးရိုးေနၿပီ။ မျမင္ခ်င္ မၾကည့္နဲ႕တဲ့။
ဟုတ္ပါတယ္။ ျမန္မာဆိုတာ မွတ္ပံုတင္ထဲမွာပဲ ရွိေနသေယာင္ေပါ့ရွင္။
ကၽြန္မလည္း ကဲ့ရဲ႕မေနေတာ့ဘဲ အေတြးထဲမေတာ့ မွတ္ခ်က္တစ္ခုေပးလိုက္မိပါေတာ့မယ္
သူေလးလည္း အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစြဲလုပ္သူေလးပဲေပါ့ရွင္။၏
ထိုထိုေသာ အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္သူမ်ား မ်ားစြာ ရွိပါသည္။
လူတိုင္း မွားႏိုင္ပါသည္။ မသိသည့္ အမွားတစ္ခုအတြက္ေတာ့ အျပစ္လို႕ မဆိုသာပါ။
အမွားကို မျပင္ႏိုင္မွသာ ရွက္စရာျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါမွားဖူးသည္ကိုလည္း ဘ၀အတြက္ တစ္သက္လံုးရွက္ေနစရာမလိုပါ။
ေနာက္ထပ္မမွားေအာင္ ေနဖို႕သာ တာ၀န္ရွိပါသည္။
ထို႕ျပင္ ထို႕အျပင္ အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္သူမ်ားသာ ပိုလို႕ ပိုလို႕ ရွက္စရာျဖစ္ပါေတာ့ေၾကာင္း စဥ္းစားရင္း ကၽြန္မ၏ အေတြးမ်ားကို ခဏရပ္ပါေတာ့မည္။
အရွက္တရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ။
ဘာကိုမွပိုင္ဆိုင္မထားသူ မမေမ
တစ္ပါးသူေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕စိတ္ရင္းႏွင့္အားထုတ္သူသည္ ကိုယ္တိုင္ေပ်ာ္ရႊင္ရသူသာျဖစ္သည္။
![]()
မတတ္သည္မွာ ရွက္စရာမဟုတ္။ တတ္ဟန္ေဆာင္ျခင္းသာ ရွက္စရာျဖစ္သည္။
မသိသည္မွာ ရွက္စရာမဟုတ္။ သိဟန္ေဆာင္ျခင္းသာ ရွက္စရာျဖစ္သည္။
![]()
..)